Fundacja "Czerwone Noski" rusza na pomoc dzieciom z Ukrainy. Czym jest akcja "Uśmiech na Ratunek"?

Fundacja "Czerwone Noski Klown w Szpitalu" rusza z nową akcją "Uśmiech na Ratunek"

Ciężko pozostać obojętnym na tragedię, jaka dzieje się u naszych wschodnich sąsiadów. Miliony Polaków wyszło naprzeciw uchodźcom, przybywającym do naszego kraju, i zaoferowało im pomocną dłoń. Również "Czerwone Noski" nie zamierzały siedzieć z założonymi rękami. Mając na uwadze cierpienie tych najmłodszych, zapoczątkowali nową akcję "Uśmiech na Ratunek". Skontaktowaliśmy się z "Czerwonymi Noskami", by poznać szczegóły. Szczegółowe informacje przekazał nam Paweł Franczak, członek Fundacji

Co powinniśmy wiedzieć o fundacji "Czerwone Noski Klown w Szpitalu"?

- Główną działalnością klownów medycznych Fundacji Czerwone Noski Klown w Szpitalu są wizyty u dzieci znajdujących się na oddziałach szpitalnych, od oddziałów onkologicznych po rehabilitacyjne. Jednak nasi klowni od wielu lat uczestniczą też regularnie w międzynarodowych misjach humanitarnych „Emergency Smile”, na terenach krajów objętych kryzysem, np. Sudanu Południowego, Bośni, Kirgistanu, wyspy Lesbos. Tam prowadzą terapię humorem w obozach dla uchodźców, są w końcu ekspertami z tej dziedziny: to przeszkoleni pod kątem medycznym i psychologicznym specjaliści z dużą wiedzą i doświadczeniem.

Na czym dokładnie polega akcja "Uśmiech na Ratunek" i co warto o niej wiedzieć?

- Jeszcze miesiąc temu nie przyszłoby nam do głowy, że te doświadczenia będą przydatne tu, w Polsce. Zmieniła to wojna w Ukrainie. Nie namyślaliśmy się długo i tuż po tym, jak pierwsi uchodźcy z Ukrainy dotarli do naszego kraju, ruszyliśmy na pomoc. Tak powstał projekt „Uśmiech na Ratunek”. Profesjonalni klowni medyczni Czerwonych Nosków jeżdżą do dzieci dotkniętych wojną, nierzadko dzieci straumatyzowanych, do punktów recepcyjnych w całym kraju, angażując je w klownadę i wyrywając w ten sposób wojnie to, co chciała im zabrać – radość i beztroskę dzieciństwa. To dla tych dzieci bezcenne, bo socjalizacja i humor pozwalają przyspieszyć proces samoregulacji układu nerwowego i szybciej wrócić do zdrowia. Tu trzeba jednak podkreślić ważną rzecz: wciąż jesteśmy z wizytami u małych pacjentów w polskich szpitalach. To nasza misja i nasze zobowiązanie, nic tego nie zmieni. Zaznaczę jednak, że misja Czerwonych Nosków, i ta związana z dziećmi ukraińskimi, i ta szpitalna, nie powiedzie się bez wsparcia darczyńców. Zachęcamy więc do odwiedzenia strony czerwonenoski.pl, gdzie można dowidzieć się jak nam pomóc.

Z jakim odbiorem spotykają się wasze działania i co wydaje się najtrudniejsze w niesieniu radości i pomocy osobom uciekającym przed wojną?

- Nasi klowni medyczni mają ciekawe spostrzeżenia z wizyt w tymczasowych ośrodkach recepcyjnych. Doświadczają dużej wdzięczności ze strony dzieciaków, ale i ich rodziców. Proszę sobie wyobrazić kogoś, kto przeszedł z dziećmi piekło wojny: dla rodzica widok jego pociechy beztrosko spędzającej czas na zabawie z klownem przywraca wiarę w to, że dziecko odzyskuje radość i spokój. Najważniejsze chyba jednak jest to, że klowni opowiadają o zdumiewającej sile humoru i zabawy. Dzieci, nawet zmęczone podróżą i całą tą zawieruchą, kiedy tylko przestają się bać, chcą jednego: bawić się. To potrzeba tak samo ważna jak pożywienie, dach nad głową. Dlaczego? Pewnie dlatego, że ruch, śmiech, radość, humor wyzwalają w dzieciach energię, którą zamroziła wojna. Bez tego uwolnienia energii można łatwo popaść w katastrofalny stan psychiczny i fizyczny. Tak zostaliśmy jako ludzie stworzeni: życie budzi się nas we wspólnej zabawie. Niby taka błaha czynność, a ma kolosalne znaczenie dla psychiki. I jeszcze jedno spostrzeżenie naszych kolegów i koleżanek – dzieci zawsze śmieją się tak samo, czy dotknięte wojną, czy nie. To ogromnie pocieszające.