12. tydzień ciąży
12. tydzień, trzeci miesiąc, wciąż pierwszy trymestr. Dziecko w łonie mamy mierzy około 5.5 cm i waży ok 15 gramów.
Dziecko w 12. tygodniu ciąży
Mija właśnie 10. tygodni od zapłodnienia (ciążę liczy się od pierwszego dnia ostatniej miesiączki, nie dnia zapłodnienia). Dziecko zdążyło już wykształcić organy i umiejscowić je we właściwych pozycjach, jednak za wcześnie jeszcze, by były one funkcjonalne. To nie zmienia faktu, że od tej chwili będą one już tylko dojrzewały i rozrastały się.
W rozwoju układu oddechowego aktywny udział biorą układ pokarmowy i wydalniczy. Dziecko w łonie mamy w 12. tygodniu potrafi (i z danej umiejętności chętnie korzysta) połykać płyn owodniowy, który później wydala z moczem. Te ruchy jednak aktywizują mięśnie klatki piersiowej, które wykorzysta po porodzie, aby zaczerpnąć powietrza.
Bardzo intensywnie rozwija się również mózg i układ nerwowy. Rozpoczęła się już produkcja hormonów przez przysadkę mózgową. Skóra wciąż jest przezroczysta i widać przez nią naczynia krwionośne, ale na głowie pojawiają się zalążki cebulek włosowych – chociaż niektóre dzieci rodzą się zupełnie łyse.
12. tydzień ciąży to okres, w którym powoli twardnieje układ kostny dziecka. Jego kończyny są już doskonale wykształcone (dłoń może mieć nawet 1 cm długości) i dziecko bardzo chętnie będzie nimi poruszać. Ruchy te oczywiście, ze względu na rozmiar maleństwa, są całkowicie niewyczuwalne przez mamę, ale czasem sama ich świadomość jest przyjemna.
Kobieta w 12. tygodniu ciąży
Przez organizm kobiety stale przetacza się burza hormonów. Bezustannie rośnie macica, która w tym tygodniu powinna przekroczyć granicę spojenia łonowego. Wykształca się też łożysko. Mimo to zmiany zewnętrzne są na tyle subtelne, że postronne osoby jeszcze nie będą w stanie ich zauważyć, natomiast ciężarna może mieć problem, żeby dopiąć się w ulubionych spodniach – pierwsze bowiem rosną biodra.
Jeśli chodzi o dolegliwości – istnieje szansa, że poranne mdłości zdążyły już ustąpić. Spodziewać można się natomiast dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Bardzo często spotykane na tym etapie ciąży są zaparcia i zgaga. Dużą rolę w uporaniu się z nimi może odegrać właściwa dieta w połączeniu z odpowiednimi nawykami żywieniowymi.
12. tydzień ciąży to czas, w którym poza zgagą i zaparciami kobietę mogą również dotknąć objawy takie jak upławy – o ile bezbarwny i pozbawiony zapachu śluz nie jest powodem do zmartwień, tak upławy (brązowożółte, różowe, zielonkawe o niejednorodnej konsystencji) mogą być zwiastunem problemów chociażby z grzybicą narządów płciowych i wówczas warto zasięgnąć opinii lekarskiej.
Pojawić mogą się również plamienia – w większości przypadków nie są one niebezpieczne, ale jeśli się pojawią, może to być sygnał, że pochwa jest bardziej narażona na infekcje (poniekąd przez zmiany hormonalne) i wzrasta skłonność do stanów zapalnych. Jeśli plamieniom nie towarzyszą inne objawy i nie są długotrwałe nie wymagają interwencji lekarza, jeśli jednak budzą niepokój u ciężarnej – należy je skonsultować z ginekologiem.
Zmiany hormonalne i ich działanie w pierwszym trymestrze mogą prowadzić również do pojawienia się przebarwień na skórze zwanych ostudą. Bardzo wysoki poziom progesteronu może spowodować również trądzik. Wypryski, jeśli niepokoją lub przeszkadzają przyszłej mamie, powinny być konsultowane z dermatologiem
Badania w 12. tygodniu ciąży
Poza standardowymi badaniami, jakie wykonuje się w każdym miesiącu ciąży, czyli badaniem krwi, badaniem moczu i pomiarem ciśnienia, w 12. tygodniu powinno się wykonać (jeśli jeszcze nie zostało to zrobione) badanie USG. Jest to o tyle ważne, ponieważ pierwsze USG w ciąży powinno zostać wykonane przed końcem 13. tygodnia ciąży – czyli zostało niewiele czasu. Pierwsze USG nazywane jest „genetycznym”, a to dlatego, że za jego pomocą można wykryć niektóre wady genetyczne płodu, między innymi:
zespół Downa,
zespół Pataua,
zespół Edwardsa.
Ryzyko wystąpienia wspomnianych wad oceniane jest na podstawie parametru, jakim jest przezierność karku. Trzeba jednak pamiętać, że badanie na tym etapie informuje o podwyższonym ryzyku, a nie jest ostateczną diagnozą.
Podczas tego badania z dokładnością do 7-10 dni określany jest wiek płodu, a także badane są kończyny górne i dolne, głowa, długość ciemieniowo-siedzeniowa i tułów. W kwestii narządów wewnętrznych badanie pozwala ocenić: pęcherz moczowy, mózg, żołądek czy serce. Prawidłowo wykonane daje też możliwość sprawdzenia kręgosłupa.
undefined
Bibliografia
