Ciąża wysokiego ryzyka – co to jest i jak postępować?
Ciąża wysokiego ryzyka – co to oznacza?
Ciąża wysokiego ryzyka spędza sen z powiek wielu kobiet. Wbrew pozorom wcale nie musi ona oznaczać, że pojawią się powikłania. O tym, że ciąża zostanie uznana za wysokiego ryzyka decyduje lekarz na podstawie wywiadu z pacjentką. Terminem tym określa się ciąże, które choć przebiegają prawidłowo, są obarczone podwyższonym ryzykiem. Czynnikiem, który odpowiada za uznanie ciąży jako tej wysokiego ryzyka jest w dużej mierze wiek pacjentki. W przypadku bardzo młodych mam, czyli poniżej 20 roku życia, a także kobiet powyżej 35 roku życia istnieje większe ryzyko wystąpienia wad genetycznych, powikłań a nawet poronienia. Dlatego też wiek kobiety odgrywa ważną rolę w sklasyfikowaniu ciąży jako wysokiego ryzyka. Innym czynnikiem, który wpływa na decyzję lekarza o uznaniu ciąży jako podwyższonego ryzyka są choroby przewlekłe, takie jak: cukrzyca, astma, padaczka, wady serca czy choroby tarczycy. W przypadku wystąpienia którejś z tych chorób, lekarz automatycznie uznaje ciąże jako podwyższonego ryzyka. Nie oznacza to, że ciąża musi przebiegać nieprawidłowo. Jednak w przypadku chorób przewlekłych najczęściej konieczne jest przyjmowanie na stałe leków. W czasie ciąży również należy je zażywać, ale pod kontrolą lekarza, który dobierze odpowiednie dawki, tak by zmniejszyć ryzyko powikłań. To jednak nie jedyne wskazania. Ciąża wysokiego ryzyka może występować również w przypadku różnych infekcji, takich jak wirusowe zapalenie wątroby, ospa, różyczka czy kiła. W takim wypadku także należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który podejmie odpowiednie kroki, by nie dopuścić do powikłań. Innym wskazaniem do uznania ciąży jako wysokiego ryzyka jest ciąża obciążona wadami genetycznymi, jak zespół Downa, wcześniejsze poronienia a także ciąża mnoga.
Ciąża wysokiego ryzyka a ciąża zagrożona
Wiele osób mylnie uważa, że ciąża wysokiego ryzyka jest równoznaczna z ciążą zagrożoną. Wbrew pozorom terminy te nie oznaczaną tego samego. Ciąża zagrożona oznacza, że wystąpiły realne trudności z donoszeniem jej. Określa się je na podstawie objawów, takich jak: plamienia, a nawet krwawienia z dróg rodnych, wymioty czy intensywne bóle brzucha. W przypadku ciąży wysokiego ryzyka mamy do czynienia z większym niż normalnie ryzykiem wystąpienia powikłań. Ale w przeciwieństwie do ciąży zagrożonej w tym wypadku nie ma sygnałów, że ciąża przebiega nieprawidłowo. Na podwyższone ryzyko wpływa wiek matki, komplikacje w poprzednich ciążach, choroby przewlekłe, a także choroba nowotworowa.
Ciąża wysokiego ryzyka – jak postępować?
Jeśli lekarz prowadzący stwierdzi ciąże wysokiego ryzyka może z tego powodu zalecić częstsze wizyty lekarskie, aby upewniać się, że ciąża przebiega prawidłowo. Potrzebne będzie także wykonywanie dodatkowych badań, aby móc w porę zapobiec powikłaniom i zagrożeniom dla zdrowia matki i dziecka. W przypadku ciąży wysokiego ryzyka lekarz może zalecić ograniczenie aktywności fizycznej. Bardzo ważne jest także, aby w tym czasie wyjątkowo o siebie dbać, unikać stresu i odpoczywać. Pozytywne nastawienie psychiczne z pewnością przełoży się na ogólny stan zdrowia pacjentki, a co za tym idzie zmniejszy ryzyko powikłań. Ważną rolę odgrywa także dieta, dlatego kobiety w ciąży powinny szczególną wagę przykładać do jakości spożywanych produktów. Absolutnym obowiązkiem jest zachowanie abstynencji i rzucenie palenia. Zarówno alkohol, jak i papierosy zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań, a także mogą doprowadzić do poronienia albo uszkodzenia płodu. Co więcej, dla kobiety spodziewającej się dziecka groźna może być nawet zwykła infekcja, dlatego kobiety będące w ciąży wysokiego ryzyka powinny szczególnie dbać o swoją odporność. W razie przeziębienia czy infekcji konieczna jest konsultacja ze specjalistą. Ważna jest również odpowiednia reakcja w sytuacji wystąpienia powikłań. W takim przypadku konieczny jest pobyt w szpitalu. W przeciwnym razie może dojść do poważnych komplikacji, a nawet zagrożenia życia dziecka.
