Procedury adopcyjne
Adopcja krok po kroku
Procedury adopcyjne rozpocząć można tylko wobec opuszczonych dzieci, czyli takich, do których biologiczni rodzice zrzekli się praw rodzicielskich, zostali ich pozbawieni przez sąd lub nie żyją. Jeśli matka decyduje się na oddanie swojego dziecka zaraz po porodzie, to czas oczekiwania nowych rodziców na takie dziecko znacząco się skraca.
Warto pamiętać, że matka po oddaniu dziecka ma sześć tygodni na to, by zmienić zdanie. Dlatego nie ma możliwości by adoptować dziecko, zanim nie ukończy szóstego tygodnia życia. Jakiekolwiek umowy zawarte z matką przed upłynięciem tego okresu nie są wiążące.
Jeśli zaś dziecko zostało porzucone, to nie można go zaadoptować, dopóki nie ustali się gdzie są i kim są jego biologiczni rodzice. Sprawy o pozbawienie władzy rodzicielskiej mogą trwać bardzo długo, dlatego procedury adopcyjne w tym przypadku często się przeciągają.
Pierwszym etapem jest wstępna rozmowa i zebranie potrzebnych dokumentów, takich jak akt zawarcia małżeństwa, zaświadczenie o stanie zdrowia, zarobkach, niekaralności, opinia z miejsca pracy. Potem przychodzi pora na spotkanie z psychologiem i pedagogiem, aby poznać motywy adopcji i predyspozycje psychiczne przyszłych rodziców.
Następnie procedury adopcyjne przechodzą w etap szkolenia, gdzie mówi się o problemach związanych z adopcją dziecka oraz o tym, jak je rozwiązywać. Po szkoleniu komisja kwalifikacyjna ośrodka sporządza opinię, którą składa się w sądzie. Rodzicom przedstawia się informacje o wybranym dziecku, takie jak stan jego zdrowia i sytuacja rodzinna.
Na tym etapie procedury adopcyjnej następuje pierwszy kontakt z dzieckiem. Zależnie od tego, gdzie ono przebywa, może się to odbyć na przykład w domu dziecka. Od tego momentu można dziecko odwiedzać. W tym czasie sporządza się wniosek do sądu rodzinnego o przysposobienie i składa go razem z zebraną dokumentacją. Zgoda na okres preadopcyjny wyrażana jest pozaprocesowo, a na drugiej rozprawie orzekane jest przysposobienie. Gdy postanowienie się uprawomocni, czyli za 21 dni, dziecko otrzymuje nową metrykę urodzenia.
Ile trwa procedura adopcyjna
System weryfikacji oraz niezbędne szkolenia trwają zazwyczaj dziewięć miesięcy. Kandydaci na rodziców są wtedy sprawdzani przez pedagogów i psychologów pod kątem warunków jakie mogą zapewnić dziecku, a także predyspozycji.
Procedury adopcyjne wymagają sprawdzenia czy przyszli rodzice zadbają nie tylko o materialne potrzeby dziecka, ale także o jego komfort psychiczny i emocjonalny. Sami też muszą przygotować się do tego, że zostaną rodzicami.
Zazwyczaj podczas takich rozmów sprawdzających kandydaci opowiadają o motywach podjęcia takiej decyzji, a także o tym jakiego dziecka szukają. Są pary skłonne tylko do adopcji niemowlęcia, inne wolą się upewnić czy u biologicznych rodziców dziecka nie było skłonności do nadużywania uzależniających substancji lub chorób genetycznych. Wszystko to sprawia, że na dziecko można czekać od roku nawet do kilku lat.
Co dyskwalifikuje do adopcji
Aby móc rozpocząć procedury adopcyjne, trzeba być w małżeństwie trwającym przynajmniej pięć lat. Dzieje się tak dlatego, że podczas pierwszych pięciu lat związku rozwodzi się najwięcej par. Przepis ten ma zapewnić dziecku stabilną przyszłość.
Zdyskwalifikować może też uzależnienie, brak stałych dochodów oraz brak dobrej opinii z miejsca pracy. Może być też potrzebne zaświadczenie lekarskie o podjęciu leczenia bezpłodności, chociaż ten punkt można ominąć, a para mająca biologiczne dziecko nadal może adoptować kolejne.