Weronika Wasiak 29.04.2021 02:00

Rówieśnicy wyśmiewają w szkole chłopca za jego oryginalne imię, bardzo przykre

unsplash.com/Ksenia Makagonova (CC0 Domena Publiczna)

Jakie imię dla chłopca, a jakie dla dziewczynki? Trudno znaleźć jednoznaczną odpowiedź na to pytanie, bo ilu rodziców, tyle upodobań, a i z roku na rok "trendy" w tej kwestii się zmieniają. Raz wyjątkowo uwielbiane są imiona klasyczne, starodawne, przeważnie nadawane po starszych krewnych, np. babci, dziadku, a innym razem rodzice stawiają na jak najbardziej nowoczesne, nierzadko również zagraniczne.

Ciężko więc wybrać, choć kilka najczęściej wybieranych. Trudno również nie zgodzić się, że mimo iż imię nie powinno podlegać ocenie innych, rzadkością nie jest, że osoby trzecie potrafią głośno i wyraźnie dać do zrozumienia, że taki wybór nie leży w ich gustach. Bywa również i tak, że osoby są wyśmiewane z uwagi na swoje imię lub towarzyszące mu skojarzenie. Przekonał się o tym pewien internauta.

Myśleli, że wybrali najlepsze imię dla chłopca

Pewien nastolatek postanowił podzielić się na łamach Wirtualnej Polski swoją historią o... nietrafionym imieniu, jakie otrzymał od rodziców. Początkowo zupełnie nie sprawiało mu ono problemów, ale gdy stał się nastolatkiem, a jego rówieśnicy, jak i dorośli, z którymi miał styczność, zaczęli kojarzyć je z kimś doskonale znanym, zaczęły pojawiać się uszczypliwe żarty i negatywne komentarze.

Znaczenie tego imienia, wydźwięk, jednoznaczne skojarzenia powoduję, że ludzie jakoś dziwnie odsuwają się ode mnie - mogę użyć takiego słowa. Do tego, jak już mam nieprzyjemność się przedstawić z imienia, patrzą na mnie z politowaniem, że sam nie wiem, jak się mam zachować. Ok, nie jest to imię ani Adolf, ani Alfons (dzięki Bogu), ani inny dziwoląg typu Pankracy - ale to takie imię, które jest (z racji czynu osoby, która go posiadała) chyba przez tysiące lat prawie ,,potępiane''. Albo mnie rodzice chcieli ukarać tym imieniem, albo nie wiem, co jeszcze, ale mam przez to autentyczne nieprzyjemności - zaczął chłopak.

Jak się okazuje, młody internauta nazywa się Juda, dokładnie tak, jak postać biblijna opisywana w Księdze Rodzaju.

Moje imię: Juda (tak, Juda, i tak, to to samo, co Judasz) - z racji durnego wieku rówieśników (ostatnia klasa gimnazjum) nasłuchałem się już masę głupich komentarzy, złośliwych uwag czy pytań, a z drugiej strony nawet kiedyś w rejestracji u lekarza, rejestratorka dwa razy pytała się mnie, czy aby na pewno mam tak na imię. Mógłbym dużo wymieniać. Nawet osoby, która zachowują się normalnie, same przyznają, że nie wiedzą, jak mają się do mnie zwracać, czy po imieniu, czy wolałbym inaczej - dodał.

Marzy o zmianie imienia

Juda przyznał, że nie potrafi poradzić sobie z reakcjami innych, gdy usłyszą jego imię, wyśmiewaniem i kąśliwymi komentarzami. Na każdym kroku spotykają go nieprzyjemności, dlatego jedyne, o czym marzy, to zmiana imienia.

Niestety, możliwe jest to dopiero po ukończeniu 18. roku życia, dlatego zdesperowany postanowił zgłosić się do innych internautów po pomoc.

Wiem, że ludzie mają o wiele poważniejsze problemy, ale jak widzę litościwe spojrzenia, czy słyszę jakieś głupie komentarze, to mnie szlag trafia. Jakby to nie brzmiało, posiadania mało popularnego i mało lubianego imienia może skutecznie uprzykrzyć życie. Rodzice moje imię zarejestrowali, niestety, bez problemu. Niestety, bo może gdyby to imię było zakazane, to dostałbym bardziej normalne, które nie kojarzyłoby się tak negatywnie. [...] Wiem, że skutecznej rady nie ma, ale jak po raz któryś słyszę coś o zdradach, srebrnikach itp. to już przestaję być miły. Po prostu cierpliwość mi się skończyła - podkreślił.

Czytając historię Judy, aż trudno zrozumieć, że negatywnie na imię nastoletniego chłopca reagują również osoby dorosłe. Jak wynika z jego wpisu, niecierpliwie czeka na moment, gdy osiągnie pełnoletność i będzie mógł samodzielnie wybrać swoje imię.

Artykuły polecane przez redakcję Portal Parentingowy:

Źródło: Wirtualna Polska

Tagi: