Jan Hylla 23.03.2022 04:14

Wymioty u dzieci – skąd się biorą, czy są groźne i co z nimi robić?

pixabay.com

Wymioty u dzieci – przyczyny

Powodów, dla których dzieci wymiotują, jest bardzo dużo. Mogą być związane z jednorazowym przejedzeniem lub próbą połknięcia zbyt dużej ilości pokarmu na raz. Jeśli jednak wymioty mają charakter powtarzający się mogą być związane z którąś z chorób.

Najczęściej rodzice zmagający się z wymiotami u dzieci mają do czynienia z infekcjami wirusowymi. Popularna niezależnie od wieku grypa żołądkowa poza wymiotami może powodować również biegunkę, gorączkę, ból brzucha i utratę apetytu. W przypadku tego typu infekcji wymioty u dzieci ustępują stosunkowo szybko, bo do 24 godzin.
Inne infekcje – infekcje dróg oddechowym, zatkany nos czy długotrwały lub gwałtowny napad kaszlu również mogą wywołać u dziecka wymioty
Alergia – zdarza się, że wymioty u dziecka spowodowane są silną reakcją alergiczną, następują one wówczas niemal bezpośrednio po kontakcie z alergenem, mają charakter gwałtowny i raczej jednorazowy.
Wymioty u dzieci mogą być też spowodowane długotrwałym płaczem lub kaszlem.
Ostre zapalenie żołądka.
Niedrożność jelit.
Zwężenie odźwiernika.
Innymi przyczynami wymiotów u dzieci są: zapalenie ucha, zespół Reye’a, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych lub wyrostka robaczkowego lub spożycie toksycznej substancji.

Wymioty a ulewanie

Rodzice noworodków, a w zasadzie niemowlaków do mniej więcej 12 miesiąca życia, mają nieco utrudnione zadanie, ponieważ najmłodsze dzieci bardzo często mają problem z ulewaniem pokarmu. Refluks żołądkowo – przełykowy wynika z niedojrzałości górnego zwieracza przełyku, co prowadzi do cofania się treści pokarmowej z żołądka do przełyku i zwrócenia jej. Refluks występuje zazwyczaj do 30 minut po posiłku, choć jeśli dziecko zaśnie podczas karmienia, może też mieć miejsce do kilku minut po przebudzeniu (jeśli drzemka była stosunkowo krótka). Jeśli wymioty nie są zbyt obfite i występują jako następstwo karmienia, oraz zawierają głownie pokarm nie należy się szczególnie martwić. Problem pojawia się, jeśli dziecko przez refluks żołądkowo – przełykowy nie przybiera na wadze lub przybiera bardzo powoli. Wtedy konieczny może być kontakt z pediatrą, aby zweryfikował czy nie są konieczne dodatkowe kroki jak np. zagęszczacze pokarmu czy mleko modyfikowane (lub zmiana, jeśli dziecko i tak jest na mleku modyfikowanym).

Ulewanie może występować nawet do 12 miesiąca życia, ale zazwyczaj kończy się, gdy dziecko zaczyna samodzielnie siadać.

Wymioty u dzieci – kiedy iść do lekarza?

Wielu pediatrów starszej daty żartobliwie mówi o tym, że młodzi rodzice popełniają kilka grzechów głównych. Jednym jest przegrzewanie dzieci, drugim nieustające pielgrzymki do lekarza. Bywa, że poczekalnia w przychodni jest większym siedliskiem zarazków niż łopatka znaleziona w publicznej piaskownicy. Dlatego nie zaleca się, aby z każdym jednym przypadkiem, kiedy dziecko zwróci treść żołądka, udawać się do przychodni, są jednak sytuacje, które powinny dać sygnał rodzicom, że taka wizyta może być co najmniej zalecana.

Przesłankami do konsultacji z lekarzem będą:

wymioty z towarzyszącą biegunką lub biegunką z śladami krwi,
wymioty występują po przebudzeniu rano i towarzyszy im ból głowy, ustępujący po wymiotach (objawy guza mózgu),
wymioty z krwią,
wymioty współwystępujące z objawami zapalenia otrzewnej lub wyrostka robaczkowego (zatrzymanie gazów, stolca, gorączka i silny ból brzucha),
apatyczne zachowanie dziecka, jego zły stan ogólny oraz objawy odwodnienia,
objawy odwodnienia i brak możliwości podania płynów dziecku – wymioty podczas próby podania płynów lub stanowczy opór podczas próby podania płynów.

Wymioty u dzieci – jak działać?

Jeśli dziecko wymiotuje, ale nie kwalifikuje się do zabiegu chirurgicznego, wówczas podstawowym działaniem, jakie powinni podjąć rodzice i opiekunowie, jest intensywne nawodnienie malucha. Warto pamiętać, że do nawodnienia organizmu wymiotującego dziecka nie wystarczy czysta woda, ponieważ podczas torsji dziecko traci również makro i mikroelementy. Najlepiej zatem sprawdzą się elektrolity (do zakupienia w każdej aptece, rozpuszczalne w wodzie), które poza wypłukanymi makro i mikroelementami zawierają również między innymi glukozę.

Podczas nawadniania dziecka należy pamiętać o kilku żelaznych zasadach:

płyny powinny być chłodne, najlepiej przygotowaną wodę z elektrolitami trzymać w lodówce,
płyny podawać w małych dawkach w regularnych odstępach czasowych (łyżka stołowa co kilka minut),
jeśli dziecko wciąż jest na piersi – przystawiać możliwie jak najczęściej,
w pierwszej fazie intensywnych wymiotów nie należy podawać stałych pokarmów, po ustąpieniu objawów nie podawać pokarmów ciężkostrawnych.

Stosowanie jakichkolwiek leków przeciwwymiotnych powinno być każdorazowo konsultowane z lekarzem pediatrą.

Bibliografia

Tagi: Dziecko