Zaburzenia pracy serca płodu
Zaburzenia pracy serca płodu – przyczyny
Zaburzenia pracy serca i przewodzenia płodu są, oprócz wad serca, najczęstszą przyczyną problemów z tym organem i występują u 1-3% płodów. Dodatkowe skurcze to około 80% wszystkich zaburzeń w okresie prenatalnym. Tachyarytmia oraz bradyarytmia są rzadsze i stanowią po około 10% z nich.
Wady te wykrywa się w trakcie osłuchiwania albo badania ultrasonografem. Ostateczną diagnozę wykonuje się za pomocą badania echokardiograficznego, gdzie ocenia się skurcze przedsionków i komór.
Kardiotokografia (w skrócie KTG) jest powszechną metodą służącą do nadzorowania i prognozy przyszłego stanu płodu w trakcie ciąży i porodu. Przy niektórych zaburzeniach pracy serca uzyskanie zapisu KTG nie jest możliwe, ponieważ aparat nie rejestruje rytmów powyżej 210 uderzeń na minutę, a także tych poniżej 50 uderzeń na minutę. W przypadku takiej arytmii kardiotokogramy są niemiarodajne i trudne do oceny, dlatego zazwyczaj nie stanowią podstawy do podejmowania decyzji dotyczących przyszłości ciąży.
Za pomocą zapisu kardiotokograficznego uwzględnia się podstawową pracę serca płodu. Powinna ona mieścić się w przedziale od 110 do 150 uderzeń na minutę. Są to uśrednione wartości, ponieważ u zdrowego płodu co kilkanaście sekund zmienia się częstotliwość akcji serca, a to wiąże się z oddziaływaniem na serce układów współczulnego, przywspółczulnego oraz ośrodkowego układu nerwowego. Ta różnica liczby uderzeń nie powinna jednak być większa lub mniejsza niż od 5 do 25 uderzeń na minutę.
Prawidłowym zjawiskiem są także występujące w rytmie serca płodu akceleracje. Trwają co najmniej po piętnaście sekund i są przyśpieszeniami tętna o przynajmniej piętnaście uderzeń na minutę. Zdrowy płód może mieć nawet więcej niż dwie takie akceleracje na dziesięć minut. Nie występują za to przeciwne im deceleracje, czyli trwające ponad dziesięć sekund zwolnienia pracy serca o piętnaście uderzeń na minutę.
Bradykardia i tachykardia płodu
Jeśli chodzi o zaburzenia pracy serca płodu, to bardzo często mamy styczność z tachykardią i bradykardią. Tachykardia to przyśpieszenie tętna powyżej 150 uderzeń na minutę w okresie przynajmniej dziesięciu minut. Może wystąpić w przypadkach gdy płód jest niedotleniony, jego matka ma podwyższoną temperaturę, wystąpiło zakażenie wewnątrzmaciczne, stosowane są leki lub gdy płód ma anemię.
Bradykardia jest zwolnieniem akcji serca poniżej 110 uderzeń na minutę w okresie przynajmniej dziesięciu minut. Wynik mieszczący się w przedziale od 100 do 110 nie oznacza zagrożenia płodu, jednak wynik poniżej 80 powinien budzić niepokój. Bradykardię mogą powodować leki, obniżone ciśnienie, niska temperatura lub stężenie glukozy we krwi matki. Bradykardia czasem świadczy o istnieniu wad serca, niewydolności maciczno-łożyskowej, ucisku pępowiny lub ucisku główki płodu.
Zaburzenia pracy serca płodu – leczenie
Diagnostyka prenatalna jest bardzo istotna, ponieważ zaburzenia pracy serca płodu mogą wskazywać na złożone wady serca, które wymagają nawet wieloetapowych operacji. Im wcześniej zostaną wykryte, tym szybciej można przystąpić do leczenia i tym większe szanse na przeżycie ma dziecko.
