Zasady reanimacji dziecka
Nagłe zatrzymanie akcji serca jest szczególnie niebezpieczne dla najmłodszych. Szacuje się, że największy odsetek zgonów osób wymagających resuscytacji krążeniowo-oddechowej to dzieci do 11 roku życia. To tylko pokazuje jak poważny jest to problem. Jakie są jego przyczyny? Jedną z najczęściej wymienianych jest brak podejmowania aktywnych działań mających na celu przywrócenie krążenia, brak ten spowodowany jest obawą o uszkodzenie dziecka. Masaż serca na osobie dorosłej, a także idące za nim konsekwencje, jak chociażby możliwość złamania żebra, nie wzbudza takiego stresu jak analogiczna sytuacja u dziecka. Tym bardziej należy pamiętać, że to właśnie najmłodsi mają najmniejsze szanse przeżycia.
Zasady reanimacji dziecka
Jeśli jesteśmy zmuszeni przeprowadzić reanimację dziecka, to warto wiedzieć, że istnieje dość istotny podział. Inaczej reanimuje się niemowlę (dziecko do 1 roku życia) a inaczej dziecko, które niemowlęciem już nie jest, a jeszcze nie weszło w okres pokwitania. Zmiany nie są duże, ale warto o nich wiedzieć.
Zasady reanimacji dziecka do ukończenia 1 roku życia
Ocena bezpieczeństwa – osoba podejmująca akcję ratunkową musi przede wszystkim zadbać o swoje bezpieczeństwo. Nie jest to zgodne z romantyczną wizją reanimacji na środku ruchliwego skrzyżowania, niemniej jednak, jeśli sytuacja miałaby narażać życie lub zdrowie ratownika należy skontaktować się z odpowiednimi służbami – 998 (pogotowie) lub numerem alarmowym 112. Należy w miarę możliwości ocenić przytomność dziecka.
Jeśli masz możliwość podejść bezpiecznie do dziecka kolejnym krokiem jest próba nawiązania kontaktu – mów do dziecka, dotknij je, jeśli uda Ci się nawiązać kontakt wówczas oceń jego stan i udziel pomocy, jeśli jest ona wymagana i jesteś w stanie. W miarę możliwości nie zmieniaj pozycji dziecka. Skontaktuj się ze służbami. Powtarzaj ocenę stanu dziecka do momentu przyjazdu pogotowia.
Jeśli nie uda się nawiązać kontaktu:
Jeśli jesteś sam – głośno wzywaj pomocy, jeśli nie jesteś sam, wezwij inną osobę do wezwania karetki. Jeśli jest więcej osób, wskaż konkretną osobę, aby wezwała karetkę (nie krzycz do tłumu „niech ktoś dzwoni po pogotowie”, wskaż konkretną osobę – niech Pani/Pan dzwoni po pogotowie).
Udrożnij drogi oddechowe. Podłóż pod plecy dziecka na wysokości łopatek pieluchę, ręcznik lub cokolwiek, aby głowa dziecka odchyliła się do tyłu.
Oceń czynności oddechowe. Jeśli dziecko nie oddycha:
Wykonaj 5 oddechów ratowniczych metodą usta – usta. U niemowląt należy szczelnie objąć zarówna usta jak i nos. Przy każdym wdechu obserwuj pracę klatki piersiowej dziecka. Jeśli się nie unosi, mogło dojść do aspiracji ciała obcego w drogach oddechowych. częstotliwość oddechów u noworodka to około 40 na minutę u niemowlęcia 20-30 na minutę.
Masaż serca u niemowlęcia wykonuje się odmierzając odcinek szerokości palca poniżej linii łączącej sutki. Uciski wykonujemy 2 palcami na około 1,5-2,5 centymetra głębokości. U noworodków częstotliwość ucisku wynosi 120 uciśnięć na minutę u niemowląt 100 uciśnięć na minutę.
Pierwsza tura reanimacji dziecka to 5 oddechów na 30 ucisków, każda kolejna składa się z 2 oddechów na 30 ucisków. Czynności powtarzamy do momentu przywrócenia akcji serca lub przyjazdu pogotowia ratunkowego.
Zasady reanimacji dziecka powyżej 1 roku życia
Zasady reanimacji dzieci, które ukończyły 1 rok życia, różnią się nieznacznie od tych dla noworodków i niemowląt, choć głównie w zakresie oceny stanu dziecka, oraz czynności wykonywanych przed podjęciem zasadniczej akcji reanimacyjnej (ta pozostaje bez zmian).
Zasady reanimacji dziecka powyżej 1 r.ż. wyglądają zatem następująco:
Ocena bezpieczeństwa – osoba podejmująca akcję ratunkową musi przede wszystkim zadbać o swoje bezpieczeństwo. Nie jest to zgodne z romantyczną wizją reanimacji na środku ruchliwego skrzyżowania, niemniej jednak, jeśli sytuacja miałaby narażać życie lub zdrowie ratownika należy skontaktować się z odpowiednimi służbami – 998 (pogotowie) lub numerem alarmowym 112. Należy w miarę możliwości ocenić przytomność dziecka.
Uklęknij obok dziecka, delikatnie potrząśnij za ramiona, spróbuj nawiązać kontakt werbalny.
Jeśli nie uda się nawiązać kontaktu:
Jeśli jesteś sam – głośno wzywaj pomocy/jeśli nie jesteś sam, wezwij inną osobę do wezwania karetki. Jeśli jest więcej osób, wskaż konkretną osobę, aby wezwała karetkę (nie krzycz do tłumu ‘niech ktoś dzwoni po pogotowie. Wskaż konkretną osobę – niech Pani/Pan dzwoni po pogotowie)
Udrożnij drogi oddechowe. Jedną rękę należy położyć na czole na wysokości linii brwi, drugą ręką należy złapać twarde części żuchwy i odchylić głowę ku tyłowi. Wówczas ocenić oddech metodą – oczy, uszy, czucie. Przykładając policzek do twarzy dziecka jednocześnie usłyszymy i poczujemy oddech, oraz zauważymy ruch klatki piersiowej. Ocena nie powinna trwać dłużej niż 10 sekund. Jeśli dziecko nie oddycha należy zadzwonić pod 112 lub 998 (jeśli jesteś sama/sam po minucie od rozpoczęcia reanimacji, lub jeśli masz towarzystwo – zlecić wykonanie telefonu drugiej osobie).
Schemat reanimacji wygląda następująco:
Wykonaj 5 oddechów ratowniczych metodą usta – usta. U niemowląt należy szczelnie objąć zarówna usta jak i nos. Przy każdym wdechu obserwuj pracę klatki piersiowej dziecka. Jeśli się nie unosi, mogło dojść do aspiracji ciała obcego w drogach oddechowych. częstotliwość oddechów u noworodka to około 40 na minutę u niemowlęcia 20-30 na minutę.
Masaż serca u niemowlęcia wykonuje się odmierzając odcinek szerokości palca poniżej linii łączącej sutki. Uciski wykonujemy 2 palcami na około 1,5-2,5 centymetra głębokości. U noworodków częstotliwość ucisku wynosi 120 uciśnięć na minutę u niemowląt 100 uciśnięć na minutę.
Pierwsza tura reanimacji dziecka to 5 oddechów na 30 ucisków, każda kolejna składa się z 2 oddechów na 30 ucisków.
Kiedy należy przerwać reanimację dziecka
Wiele osób zadaje sobie pytanie – jak długo należy prowadzić akcję reanimacyjną. Poniżej przedstawiamy przesłanki do zaprzestania akcji reanimacyjnej:
przywrócenie czynności życiowych,
przyjazd pogotowia ratunkowego,
wystąpienie okoliczności bezpośredniego zagrożenia zdrowia lub życia osoby udzielającej pomocy,
wyczerpanie fizyczne osoby udzielającej pomocy (jeśli nie masz możliwości zamienienia się z kimś, weź kilka wdechów i kontynuuj reanimację).
Bibliografia
