Wyszukaj w serwisie
Przed ciążą Ciąża i Poród dziecko 0-2 przedszkolak szkoła Życie rodzinne zdrowie i pielęgnacja dziecka quizy
portalparentingowy.pl > Zdrowie i pielęgnacja dziecka > Plamienie międzymiesiączkowe – przyczyny i sposoby leczenia
Sylwia Fiutkowska
Sylwia Fiutkowska 23.03.2022 04:14

Plamienie międzymiesiączkowe – przyczyny i sposoby leczenia

Plamienie międzymiesiączkowe – przyczyny i sposoby leczenia
pixabay.com

Plamienie charakteryzuje się niewielką ilością wydzieliny wydalanej z pochwy w kolorze jasnoczerwonym lub ciemnoczerwonym, przypominającym już kolor brązowy. Może wystąpić zarówno przed miesiączką jak i po niej. Cykl menstruacyjny kobiety trwa przeważnie 28 dni. Rozpoczyna go pojawienie się miesiączki, która trwa przeważnie od czterech do siedmiu dni. Długość trwania cyklu jest indywidualnie uwarunkowana przez organizm każdej kobiety. W trakcie miesiączki następuje złuszczenie nabłonka macicy, przez co następuje proces krwawienia. Plamienie poza okresem pojawia się dość często i nie zawsze musi być oznaką niebezpieczeństwa. Warto jednak każdy przypadek skonsultować z ginekologiem, gdyż przyczyn krwawienia poza miesiączką jest całkiem sporo, a każda ma inne podłoże.

Dlaczego dochodzi do plamienia międzymiesiączkowego?

Plamienie może występować na każdym etapie cyklu menstruacyjnego. Jeżeli pojawia się w środku cyklu to najczęściej oznacza zbliżającą się owulację, a więc jest zjawiskiem jak najbardziej prawidłowym. Niewielkie plamienie jest najczęściej związane z nagłym stężeniem poziomu estrogenów podczas jajeczkowania, w ramach którego pojawia się niewielkie krwawienie, które zazwyczaj ustępuję samoistnie po kilku dniach, gdy zwiększy się wartość progesteronu. Niekiedy w trakcie plamienia kobieta może odczuwać charakterystyczne objawy, które towarzyszą miesiączce, jak bóle menstruacyjne czy kłucie w okolicy jajnika. Aczkolwiek jeżeli niewielkie krwawienie nie będzie ustępowało, a dodatkowo będą towarzyszyć mu obfite miesiączki, gorączka czy skurczowe bóle brzucha, to należy jak najszybciej skontaktować się z ginekologiem, ponieważ może być to oznaką zapalenia narządów miednicy mniejszych (przydatków).

Niewielkie plamienie w środku cyklu może być również symptomem infekcji narządów rodnych bądź chorób wenerycznych. Infekcje najczęściej powoduje bakteria Chlamydia trachomatis, która skutkuje stanem zapalnym. Jej charakterystycznymi objawami towarzyszącymi są: świąd i pieczenie okolic miejsc intymnych, podwyższona temperatura ciała oraz intensywne bóle brzucha.

Krwawienia mogą również oznaczać nadżerki szyjki macicy, którym towarzyszą zaczerwienienia oraz stany zapalne. Nadżerki są spowodowane głównie różnymi zakażeniami bakteryjnymi czy grzybiczymi a także urazami mechanicznymi szyjki macicy, do których dochodzi w trakcie stosunku. Szyjki macicy są bardzo delikatne, dlatego łatwo może je obetrzeć lub podrażnić, zwłaszcza gdy nie są odpowiednio nawilżone. Nieprawidłowe krwawienie może być także sygnałem takich zmian, jak polipy macicy czy mięśniaki, umiejscowionych głównie pod błoną śluzową macicy, które są powiązane z zaburzoną gospodarką hormonalną. Tym dolegliwościom zazwyczaj towarzyszą obfite miesiączki i uczucie ucisku. Schorzenia najczęściej przebiegają łagodnie i mają niskie ryzyko złośliwości, aczkolwiek w przypadku zauważenia objawów warto skontaktować się z ginekologiem, który dostrzeże ewentualne zmiany na badaniu ultrasonograficznym i zleci wykonanie odpowiedniego zabiegu w celu ich usunięcia.

Plamienia mogą być także sygnałem alarmującym o rozwoju chorób nowotworowych, głównie szyjki macicy, błony śluzowej macicy czy jajnika, a także stanów przedrakowych, między innymi dysplazji szyjki macicy. W takich sytuacjach plamieniu zazwyczaj towarzysza intensywne bóle brzucha oraz pleców. W razie wystąpienia objawów należy niezwłocznie zgłosić się do ginekologa, gdyż szybka interwencja lekarza i wdrożenie odpowiedniego leczenia pomoże zapobiec przekształceniu stanów przedrakowych w nowotwory złośliwe.

Niewielkie krwawienia mogą być powiązane ze stosowanymi metodami antykoncepcji, zwłaszcza pigułki antykoncepcyjnej. W tym przypadku plamienia są naturalną czynnością, która może pojawiać się w ciągu pierwszych trzech miesięcy od ich przyjmowania, a także w sytuacji zmiany tego preparatu na nowy. To normalna reakcja organizmu, który musi przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Po tym okresie, gdy kobieta zapomni przyjąć tabletki, organizm sam przy pomocy niewielkiego plamienia poinformuje ją o tym fakcie. Będzie to efekt nagłego odstawienia, spowodowany zmniejszeniem stężenia hormonów dostarczanych do organizmu. Plamienia mogą również pojawić się w pierwszym okresie stosowania wkładki domacicznej, co będzie naturalną reakcją obronną organizmu przed nowym ciałem obcym w macicy. W obu przypadkach krwawienia są naturalne, aczkolwiek jeżeli będą one utrzymywać się dłużej niż trzy miesiące, a dodatkowo ilość wydzieliny będzie zwiększona, to należy skonsultować je z ginekologiem.

Plamienia mogą być także spowodowane zbyt intensywnym stylem życia. Nadmierny wysiłek fizyczny, długotrwały stres czy nagły spadek wagi powiązany z odchudzaniem będzie reakcją alarmującą organizmu, że coś jest nie tak.

Niewielkie krwawienia mogą również pojawiać się:

  • u dziewcząt po odbyciu pierwszego stosunku, a także u tych, które nie posiadają unormowanego cyklu miesiączkowego;

  • u kobiet po menopauzie w okresie od sześciu do dwunastu miesięcy od kiedy wystąpiła ostatnia miesiączka;

  • jako efekt niepożądany stosowania niektórych leków przeciwkrzepliwych w dużych dawkach;

  • jako sygnał oznaczający pojawienie się zarodka w krótkim czasie po zapłodnieniu;

  • jako podejrzenie ciąży pozamacicznej, a także w przypadku ciężarnych – ewentualnego poronienia.

Co zrobić w przypadku pojawienia się plamienia międzymiesiączkowego?

Przyczyn wystąpienia krwawienia może być bardzo dużo, dlatego każdy przypadek najlepiej indywidualnie konsultować z ginekologiem, który po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z pacjentką zleci odpowiednie badania ginekologiczne. Większość zmian z pewnością uda się wykryć za pomocą badania ultrasonograficznego i USG pozapochwowego oraz cytologii. W przypadku podejrzenia infekcji ginekolog zleci pobranie odpowiednich wymazów z pochwy, które będą poddane analizie, z kolei w sytuacji zaburzeń hormonalnych zasugeruje wykonanie badań opierających się na określeniu poziomu wszystkich hormonów w organizmie. Po otrzymaniu wyników konkretnych badań ginekolog postawi odpowiednią diagnozę i pokieruje dalszym leczeniem.

Tagi: Dziecko