Artykuły autora Sylwia Fiutkowska | portalparentingowy.pl

Bliźnięta dwujajowe – charakterystyka, możliwość wystąpienia, zagrożenia

pixabay.com

Ciąża bliźniacza jest rodzajem ciąży wielopłodowej, która zdarza się raz na 80 porodów. Bliźnięta dwujajowe, nazywane inaczej dwojaczkami, rodzą się z ciąży mnogiej, podobnie jak bliźnięta jednojajowe. Tylko z tą różnicą, że w przypadku bliźniąt dwujajowych do zapłodnienia dochodzi, gdy w czasie cyklu menstruacyjnego kobiety, jajniki uwalniają nie jedno, a dwa jajeczka, które później są zapłodnione przez dwa różne plemniki. Powstają zatem dwie odrębne zygoty, które rozwijają się niezależnie od siebie w osobnych łożyskach oraz workach odwodnionych. Nie istnieje zatem ryzyko wystąpienia zespołu podkradania, w którym jedno dziecko rozwija się kosztem drugiego. Niekiedy zdarza się, że bliźniaki dwujajowe mają różnych ojców, jednakże to zjawisko nie należy do powszechnych. Dzieje się tak, gdy po owulacji jednej komórki jajowej zostanie uwolnione kolejne jajeczko, które może zostać zapłodnione przy kolejnym stosunku płciowym.

Czytaj dalej

Eozynocyty – prawidłowe wyniki, podwyższone i obniżone wartości

unsplash.com/Yuris Alhumaydy

Eozynocyty, nazywane inaczej eozynofiliami, granucylotami kwasochłonnymi, krwinkami kwasochłonnymi czy EOS, to rodzaj białych krwinek, czyli leukocytów. Ich nazwa „eozyny” pochodzi od czerwonego barwnika, który barwi je podczas oznaczania. W skład leukocytów poza eozynocytami wchodzą: monocyty, limfocyty, bazofilie (granulocyty zasadochłonne) oraz neutrofilie (granulocyty obojętnochłonne) i wszystkie są podstawą układu odpornościowego człowieka, w którym pełnią bardzo ważną funkcję. Odpowiadają za wytworzenie odpowiedzi immunologicznej i chronią organizm przed szkodliwymi białkami endogennymi, czyli pasożytami, bakteriami oraz wirusami. W sytuacji pojawienia się infekcji bądź alergii uaktywniają się i unicestwiają niebezpieczne białka. Eozynocyty powstają w szpiku kostnym z komórek macierzystych, następnie docierają do krwiobiegu i ostatecznie lokują się w tkankach układu pokarmowego lub oddechowego.

Czytaj dalej

Zespół Downa – przyczyny, charakterystyka, leczenie

pixabay.com

Zespół Downa jest chorobą genetyczną przejawiającą się w postaci kolejnego chromosomu 21. Przy 21. parze chromosomów może pojawić się zarówno cały dodatkowo chromosom, jak również jego fragment. Szacuje się, że na świat przychodzi średnio jedno dziecko z zespołem Downa na 800 zdrowych urodzeń. Jednakże w perspektywie badań prenatalnych prawdopodobieństwo wystąpienia u płodu zespołu Downa jest o wiele większe. Ponad połowa ciąż z obecnością dodatkowego chromosomu kończy się samoistnym poronieniem. Z punktu widzenia genetyki rozróżnia się trzy rodzaje zespołu Downa: prostą regularną trisomię 21 chromosomu, co oznacza obecność dodatkowego chromosomu we wszystkich komórkach organizmu; trisomię 21 chromosomu mozaikową, gdzie dodatkowy 21 chromosom jest ulokowany tylko w części komórek organizmu, a pozostałe posiadają poprawny kariotyp; trisomię 21 chromosomu typu translokacyjnego, czyli dodatkowy 21 chromosom, który jest połączony z innym chromosomem.

Czytaj dalej

Choroba z Lyme – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie

pixabay.com

Borelioza, nazywana inaczej chorobą z Lyme lub krętkowicą kleszczową, jest chorobą zakaźną, która obejmuje wiele narządów po kontakcie z zakażonym kleszczem, bakterią wywołaną przez krętki z rodzaju Borrelia. Warto zaznaczyć, że nie każde ukucie kleszcza musi oznaczać boreliozę, ponieważ nie wszystkie kleszcze są zakażone. W Polsce do zakażeń najczęściej dochodzi u przedstawicieli gatunku pospolitego, czyli Ixodes ricinus. Kleszcze najczęściej występują na terenach zielonych, a więc w lasach, parkach, łąkach czy ogródkach. Najlepiej zabezpieczać się przed ukuciem, nosząc odpowiednie ubrania, zakrywające całe ciało człowieka, a więc długie spodnie i długą bluzkę, skarpetki, apaszkę lub szalik, a także czapkę. Po powrocie do domu, należy dokładnie przejrzeć całe ciało, a w przypadku dostrzeżenia kleszcza, należy natychmiast go wyjąć, dbając o to, żeby pozbyć się go w całości, aby jego głowa nie została w środku ciała człowieka lub zwierzęcia, ponieważ wówczas może dojść do zakażenia.

Czytaj dalej