Wyszukaj w serwisie
Przed ciążą Ciąża i Poród dziecko 0-2 przedszkolak szkoła Życie rodzinne zdrowie i pielęgnacja dziecka quizy
portalparentingowy.pl > Zdrowie i pielęgnacja dziecka > Dziecko, które nie chce jeść, nie jest „zwykłym” niejadkiem. Może cierpieć na AFRID
Marta Uler
Marta Uler 07.09.2023 07:06

Dziecko, które nie chce jeść, nie jest „zwykłym” niejadkiem. Może cierpieć na AFRID

Na czym polega zespół AFRID
Pexels/Tima Miroshnichenko

Niemal każde dziecko przechodzi na pewnym etapie swojego rozwoju okres neofobii, czyli przywiązania tylko do określonych pokarmów i odrzucania innych. Neofobia jest naturalna i z czasem mija.

Niektóre dzieci mają o wiele silniejszą awersję do jedzenia. Przeciąga się ona w czasie i bywa, że nawet nastolatek unika różnych produktów z powodu ich koloru, czy konsystencji. Jeśli to odbija się na jego zdrowiu, warto zrobić diagnozę AFRID.

Na czym polega zespół AFRID?

Pełna nazwa brzmi Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder, czyli zaburzenie polegające na ograniczaniu lub odrzucaniu pewnych pokarmów. Nie jest ono jeszcze tak dobrze poznane, jak np. anoreksja czy bulimia, i często niestety jest bagatelizowane. Stanowi jednak poważny problem zdrowotny, zwłaszcza u dzieci, ponieważ może prowadzić do wielu niedoborów, anemii, a nawet zahamowania wzrostu

AFRID charakteryzuje się selektywnym i ograniczonym spożywaniem pokarmów. Dziecko z tym zaburzeniem wybiera tylko konkretne rodzaje jedzenia – musi być określony smak, konsystencja, kolor lub nawet temperatura. Jednocześnie, jest ono oporne na próby wprowadzenia nowych produktów do diety, bardzo się przy tym denerwuje, a stres tylko pogłębia problem.

To, co odróżnia AFRID od innych zaburzeń odżywiania, to brak związku z wyglądem ciała czy chęcią utraty wagi. Osoby – nie tylko dzieci! – dotknięte AFRID nie zajmują się kontrolowaniem masy ciała ani nie odczuwają lęku związanego z przytyciem. Czują „tylko” niechęć do określonych smaków, zapachów, kolorów potraw itp.

https://www.tiktok.com/@bellaradhd/video/7159221544831667502?is_from_webapp=1&sender_device=pc&web_id=7273028206927660576

Jak zdiagnozować AFRID?

Rozpoznanie AFRID może być wyzwaniem, ponieważ nie jest to zwykła niechęć do jedzenia, która czasami występuje u dzieci. Diagnoza opiera się na ocenie specjalisty, zazwyczaj lekarza pediatry lub psychoterapeuty. Istnieje kilka kluczowych kryteriów, które pomagają odróżnić AFRID od innych problemów związanych z jedzeniem.

  • Po pierwsze, osoba diagnozowana musi ograniczać swoją dietę do niewielkiego zakresu produktów spożywczych, eliminując wiele innych grup pokarmowych. To nie może być jedynie okresowa niechęć do niektórych potraw, ale systematyczne i długotrwałe zachowanie.
     
  • Po drugie, pacjent z podejrzeniem AFRID nie troszczy się o wygląd ciała, nie myśli o utracie wagi. To kluczowa różnica między AFRID a innymi zaburzeniami odżywiania, takimi jak anoreksja czy bulimia. Co ważne – osoby z AFRID często bardzo lubią jeść i potrafią spożywać spore posiłki, ale złożone wyłącznie z wybranych produktów.
     
  • Po trzecie, diagnoza AFRID wymaga wykluczenia innych przyczyn zaburzeń żywieniowych, takich jak problemy z układem pokarmowym czy alergie pokarmowe.

Warto podkreślić, że diagnoza AFRID nie powinna być dokonywana na podstawie własnej oceny, ale zawsze wymaga profesjonalnej oceny specjalisty.

Jak pomóc dziecku z AFRID, czyli terapia

Osoby z AFRID, zwłaszcza dzieci, potrzebują wsparcia i odpowiedniej terapii, aby poprawić swoje nawyki żywieniowe i w konsekwencji zdrowie. Pomóc mogą tu:

  1. Terapia poznawczo-behawioralna – to podejście koncentruje się na zmianie myślenia i zachowań związanych z jedzeniem. Terapeuta pomaga osobie z AFRID identyfikować negatywne przekonania i lęki związane z jedzeniem, a następnie wprowadza strategie, które pozwalają stopniowo rozszerzać dietę.
     
  2. Terapia sensoryczna – dla wielu osób z AFRID, problemem jest nadwrażliwość sensoryczna, która sprawia, że niektóre smaki, tekstury czy zapachy są nie do zniesienia. Terapeuci sensoryczni pomagają osobom z AFRID stopniowo przyzwyczaić się do różnych bodźców sensorycznych, związanych z jedzeniem. Np. jeśli dotąd dziecko jadło tylko jasne, gładkie jogurty, pod okiem specjalisty powoli zaczyna próbować tych z kawałkami owoców.
     
  3. Terapia rodzinna – w przypadku dzieci z AFRID, terapia często angażuje całą rodzinę. Rodzice uczą się, jak wspierać swoje dziecko w procesie zmiany nawyków żywieniowych i tworzeniu pozytywnego środowiska wokół jedzenia.
     
  4. Monitorowanie i wsparcie żywieniowe – w niektórych przypadkach konieczne może być pomoc wykwalifikowanego dietetyka, który zapewni osobie z AFRID odpowiednią ilość kalorii i składników odżywczych.

Źródło: centrumzaburzenodrzywiania.pl

Zobacz też:

Dziecko niejadek

Dzieci nie chcą jeść warzyw, ponieważ w tej formie są brzydkie. Też byś tego nie zjadł

Dlaczego dzieci kochają ketchup, ale nie pomidory? Powód jest banalnie prosty