Niemowlę spadło z łóżka?! Lekarz radzi, co robić w takim przypadku
Wypadki się zdarzają. Nawet najbardziej troskliwej i zapobiegliwej mamie czasem dziecko sturla się z łóżka... Panika. Przerażenie. Strach o to, czy dziecku nie stało się coś bardzo złego. Tego, co wtedy dzieje się w naszych głowach i sercach, nie sposób opisać.
Lęk o najbliższą nam istotę jest najsilniejszą emocją, jaka może przydarzyć się człowiekowi. Jednak trzeba się opanować i działać. Jest kilka czynności, które należy wykonać natychmiast po tym, jak dziecko upadnie z pewnej wysokości.
Na pewne rzeczy nie mamy wpływu
Choćbyś się starała ze wszystkich sił być mamą idealną, i tak ci się to nie uda. Nikt nie jest ideałem i tyle. Każdemu zdarzają się błędy, potknięcia, niedopatrzenia, chwile zamyślenia, rozproszenia uwagi. Czasem jesteśmy zdenerwowane, albo zamartwiamy się czymś i myślami odpływamy gdzieś daleko, albo zwyczajnie jesteśmy przemęczone i niewyspane.
Kładziemy dziecko na łóżku i wychodzimy dosłownie na 10 sekund po pieluchę do drugiego pokoju. I wtedy to się dzieje. Niemowlę postanawia pierwszy raz w życiu obrócić się na brzuszek... Spada. Płacze. A my tracimy grunt pod nogami... Wiele mam ma na koncie podobne historie. To straszne, nie do pozazdroszczenia.
Gdy dziecko upadnie, trzeba je oczywiście podnieść i obejrzeć. Zwykle jest tak, że przytulony maluszek wkrótce się uspokaja, bo zwykle nic mu nie dolega poza tym, że się przestraszył. Rodzice martwią się, że dziecko mogło dostać wstrząśnienia mózgu lub, że mu przeskoczył jakiś krąg w szyi. "To się nie zdarza” – mówi doktor Jen Trachtenberg, cytowany przez serwis fatherly.com.
Na pewne rzeczy nie mamy wpływu
Upadki z niedużych wysokości, jak właśnie łóżko, przeważnie nie są niebezpieczne. Faktycznie groźne są dopiero te z wysokości metra i więcej, w dodatku na twardą lub kanciastą powierzchnię lub na jakieś przedmioty.
Mogą się skończyć złamaniem rączki lub nóżki, krwotokiem do siatkówki, pęknięciem czaszki, uszkodzeniem lub obrzękiem mózgu. Jeżeli dziecko spadnie z tak dużej wysokości, pierwsze, co musimy zrobić, to wziąć głęboki wdech, a własne emocje, typu poczucie winy, na razie odłożyć na bok.
Doktor radzi, by w takiej sytuacji:
- Najpierw uspokoić dziecko, przytulić je, pocieszyć. Jeśli to się uda i maluch wkrótce zacznie się normalnie zachowywać i bawić, to znaczy, że prawdopodobnie nic złego się nie stało.
- Trzeba dokładnie obejrzeć dziecko. Sprawdzić, czy nie ma siniaków, guzów i czy może normalnie poruszać kończynami: "Czasami rodzice tak bardzo martwią się głową, że zapominają o rękach i nogach” – mówi doktor Trachtenberg. Jeśli ciało dziecka wygląda normalnie, znów – prawdopodobnie nic się nie stało.
- Jeżeli jednak są jakieś guzy i siniaki, dziecko nie może poruszać rączką lub nóżką, jeśli zaczyna wymiotować, lub robi się senne – nie zwlekając, jedziemy na ostry dyżur.
Jak nie dopuszczać do wypadków w domu
Nie da się niestety wszystkiego przewidzieć, ale jest parę rzeczy, które możemy zrobić, by zminimalizować ryzyko spadnięcia dziecka na podłogę.
- Nigdy nie odchodź od dziecka, które leży na przewijaku. Jeśli musisz sięgnąć po coś, zrób to jedną ręką, a drugą cały czas trzymaj na dziecku. Jeśli przewijak jest wyposażony w pasy – używaj ich.
- Nigdy nie zasypiaj z dzieckiem na klatce piersiowej.
- Zabezpiecz swoje łóżko. Jeśli bierzesz dziecko do siebie, zadbaj o to, by i twoje łóżko miało barierki. Można takie kupić w sklepach internetowych.
- Jeśli masz taką możliwość, na pewien czas, póki dziecko nie podrośnie, zamień swoje łóżko na materac położony wprost na podłodze.
- Nie zostawiaj dziecka samego na łóżku, kanapie, ani fotelu, ani na chwilę. Nawet najspokojniejszy maluch może mieć nieprzewidywalne pomysły. Jeśli musisz wyjść na chwilę do drugiego pomieszczenia, zabierz dziecko ze sobą, ewentualnie przenieś je na kocyk na podłodze.
Skonsultuj się z lekarzem
Nawet jeśli po upadku z pewnej wysokości twoje dziecko wygląda i zachowuje się normalnie, zawsze warto skonsultować się z lekarzem. Najlepiej mieć zaufanego pediatrę, do którego można zadzwonić i dokładnie opisać mu, co się stało. Jeśli coś wzbudzi jego wątpliwości, na pewno powie nam, co należy zrobić, bo może jednak warto wykonać np. prześwietlenie.
Pamiętaj, że dzieci nas naśladują i reagują na różne sytuacje tak samo, jak my. Jeśli będziesz płakać nad dzieckiem i przerażona oglądać go z każdej strony, możesz przestraszyć go jeszcze bardziej. Wtedy już nie będziesz wiedziała, czy ono płacze, bo tak bardzo go coś boli, czy dlatego, że ty płaczesz. Dlatego w takiej sytuacji podstawą jest, by rodzic zachował zimną krew. A jeśli masz sobie coś do zarzucenia, na pewno zdążysz jeszcze o tym pomyśleć.
Zobacz także:
Wypadki w domu. Jak uchronić przed nimi dzieci?
