Walczy z bakteriami i stawia na nogi. Woda miodowa jest jeszcze zdrowsza niż miód

Właściwości prozdrowotne miodów

Zagorzali miłośnicy miodu zawsze mają w kuchni jego zapas i używają go, gdzie tylko się da – do herbaty, do kanapek, do ciast. Ale miód od wieków wykorzystywany jest także jako środek leczniczy. O jego właściwościach przypominamy sobie zwłaszcza w okresie przeziębieniowym, czyli wczesną wiosną oraz jesienią. 

Na początku warto zaznaczyć, że miód miodowi nie jest równy. Właściwości miodu różnią się w zależności od gatunku rośliny, z której pochodzi. Mamy miody lipowe, akacjowe, gryczane, rzepakowe, faceliowe, lawendowe, czy wielokwiatowe. Ogólnie, wszystkie działają antybiotycznie, przeciwzapalnie oraz wykrztuśnie, jednak każdy w nieco innym stopniu.

Miód to naturalny antybiotyk. Za jego działanie bakteriobójcze odpowiada głównie nadtlenek wodoru (woda utleniona) pochodzący z oksydacji glukozy oraz wysokie ciśnienie osmotyczne. Na szczególną uwagę zasługują pod tym względem miody spadziowe i nektarowo-spadziowe oraz miód gryczany i lipowy. 

Jak działa miód na nasz organizm?

Miód z powodzeniem wykorzystuje się w leczeniu infekcji dróg oddechowych, i to nie tylko jeśli chodzi o lekkie przeziębienia – pomocny może być nawet podczas zapalenia płuc. Z powodzeniem można go stosować w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych gardła, a także w anginie. To nie koniec – miód przynosi ulgę w katarze, zapaleniu zatok, krtani, tchawicy, czy oskrzeli. 

Miód to niezwykłe lekarstwo. Sprawia, że:

• ustępuje kaszel, 
• mija ból gardła i głowy,
• odkrztuszanie staje się łatwiejsze, a oddychanie – swobodniejsze,
• spada gorączka, 
• poprawia się ogólne samopoczucie. 

Takie miody, jak: malinowy, rzepakowy, spadziowy, czy lipowy najlepiej sprawdzają się w leczeniu grypy, znacznie łagodząc jej objawy. Szczególnie miód malinowy, choć niezbyt często spotykany, wart jest tu polecenia, ze względu na swoje silne właściwości napotne. Ponadto działa przeciwalergicznie, zwłaszcza w alergiach oddechowych. 

Woda miodowa - jak przygotować?

Swoje działanie bakteriobójcze miody zawdzięczają wspomnianemu nadtlenkowi wodoru. I teraz ciekawostka: nadtlenek ten jest najefektywniejszy, kiedy miód jest rozpuszczany w wodzie. A więc nie, kiedy bezpośrednio spożywamy go na łyżeczce, ani kiedy polewamy sobie nim chleb. Oczywiście, jeśli chodzi nam głównie o walory smakowe, nie ma w tym absolutnie nic złego. 

Kiedy się leczymy, powinniśmy inaczej postępować z miodem. Wówczas należy rozcieńczyć go z wodą, idealnie, jeśli uda się to zrobić w proporcji 1:20, oraz taką wodę miodową odstawić na kilka godzin, najlepiej 10, czyli np. na całą noc. Szacuje się, że bakteriobójczość jest wtedy około 200 razy wyższa niż w miodzie nierozcieńczonym, a przyswajalność miodu wzrasta nawet 100-krotnie.

Pamiętajmy, by miodu nie łączyć ze zbyt ciepłym płynem. Temperatura 60 st. C całkowicie niszczy zawarte w nim substancje antybiotyczne, ale już częściowy ich rozkład następuje także w temperaturach niższych. Dlatego ciepłota płynu – wody, herbaty, czy mleka, nie powinna przekraczać 40 st. C. Ważna jest również temperatura, w której przechowujemy miód i powinna ona mieścić się w przedziale 8-16 st. C. 

Inne dobroczynne właściwości wody miodowej

Miód rozcieńczony w wodzie można stosować nie tylko w przypadku infekcji górnych dróg oddechowych. Dzięki obfitości składników odżywczych, takich jak witaminy (np. witamina C, witaminy z grupy B), minerały (np. żelazo, potas, magnez), aminokwasy i przeciwutleniacze, ogólnie przyczynia się do poprawy zdrowia.

Zawiera przeciwutleniacze, które zwalczają wolne rodniki w organizmie, pomaga w łagodzeniu objawów niestrawności i zaparć, a także zawiera aminokwas tryptofan, który jest obecny w produkcji melatoniny, hormonu regulującego sen. Woda miodowa może poprawić jakość snu i zmniejszyć bezsenność. Ponadto miód jest stosowany w wielu produktach do pielęgnacji skóry ze względu na swoje właściwości nawilżające i przeciwzapalne. 

UWAGA! Miodu nie można podawać dzieciom do 12. miesiąca życia. Chodzi o to, że, choć jest tak bardzo zdrowy, mogą znajdować się w nim przetrwalniki Clostridium botulinum, które są nieszkodliwe dla osób dorosłych, ale u dzieci poniżej 1. roku życia mogą wywołać botulizm niemowlęcy.

Źródło: Korzystałam m.in. z książki “Sekrety miodu” Jarosława Cichockiego

Czytaj także:

Lepiej nie podawać niemowlakom miodu. Może doprowadzić do botulizmu niemowlęcego

Katar, gorączka i kaszel miną, jak ręką odjął. Dziwi mnie, że nie wszyscy znają tę herbatkę

Przestań wlewać dziecku to do gardła. Wiemy, co naprawdę podnosi odporność u dzieci