Czy można spać w łóżku po zmarłym? Nie wszyscy wiedzą, jak powinno się zachować
Jest bardzo wiele ludowych wierzeń i ludowych przesądów związanych ze śmiercią i pogrzebem. Dotyczą zachowania się żałobników, tego, jak ubrać zmarłego i co włożyć mu do trumny. A także, co zrobić z jego rzeczami.
Jednym z wierzeń jest to, że nie powinno się spać w łóżku po zmarłym. W tym przesądzie może być ziarenko prawdy.
Łóżko po zmarłym trzeba spalić
Ludowe mądrości były bardzo mocno związane z religią. Jednak było w nich ziarenko (a raczej całkiem duże ziarno) wiary w dusze, które zostają na ziemi i nawiedzają swoich bliskich. Wszystkie te przekonania wynikały ze strachu przed śmiercią i próby oswojenia się z nim.
Niektóre z nich są prawdziwe. Tak jest między innymi w przypadku wyrzucania łóżka po bliskim, który odszedł. Faktycznie, jeśli zmarły długo chorował, leżał przez dłuższy czas lub zmarł w czasie snu, wyrzucenie bądź spalenie łóżka ma dużo sensu.
Chodzi o względy higieniczne. Do materaca przenika pot i wydzieliny ciała, w których znajdują się bakterie. Wypełnienie to dobre środowisko do ich rozwoju. Taki materac bardzo trudno jest wyprać i nie da się go dostatecznie dobrze zdezynfekować, więc lepiej go wyrzucić.
Nie każde łóżko trzeba wyrzucić
Jednak czasami pojawiają się informacje, że trzeba wyrzucać każde łóżko po bliskim zmarłym. W niektórych regionach uważa się, że spanie w takim łóżku to wręcz proszenie się o własną śmierć. Czasami można spotkać się z przekonaniem, że zatrzymywanie rzeczy należących do zmarłego gwarantuje, że jego dusza będzie nas nawiedzać.
Nie jest to konieczne ze względu na higienę. Jeśli zmarły odszedł w szpitalu lub w innych okolicznościach, jego łóżko nie jest w żaden sposób naznaczone jego śmiercią. Podobnie jest z rzeczami po zmarłym i pamiątki. Nie każdy chce je zatrzymać, ale z medycznego punktu widzenia można to zrobić.
Zatrzymywanie rzeczy po zmarłym
Jeśli chodzi o zatrzymywanie rzeczy po zmarłych bliskich, podejście może być różne. Dla niektórych patrzenie na łóżko ukochanej, nieżyjącej osoby może powodować tylko cierpienie i tęsknotę. Tak jak oglądanie jego ubrań czy innych należących do niego przedmiotów.
Inni natomiast mogą bardzo długo nie być gotowi do wyrzucenia rzeczy po zmarłym. Przebywanie z nimi jest im potrzebne i dopiero po przejściu żałoby znajdą w sobie siłę, by je wyrzucić czy oddać.
Jest to zupełnie normalne zjawisko i nie można go przyspieszać. Żałoba to jest proces, ale stratę każdy przeżywa na swój sposób. Najważniejsze to działać w zgodzie z własną intuicją i robić tak, by jak najłatwiej przejść przez ten trudny okres.
Zobacz także:
Kto dziedziczy po bezdzietnym? Wcale nie najbliższa rodzina
3 emocje dziecka, których nie możesz zignorować. Zaniedbane wrócą z podwójną siłą
"Nie boisz się, że będzie samolubny?". Rodzeństwo wcale nie jest dzieciom potrzebne
