Rozwój

Rodzice małych dzieci wiedzą, że kiedy maluszkowi chce się siusiu, nie ma chwili do stracenia, nawet kiedy znajdujemy się akurat w miejscu publicznym. Szybko biegniemy na bok, chowamy się za krzaczkiem i... niech działa biologia, nie ma innej rady. A co robić, gdy potrzeba dopadnie nasze dziecko na placu zabaw? Albo na plaży? Przepisy prawa mówią jasno, że za zanieczyszczanie miejsca publicznego grozi mandat w wysokości 500 zł.

Niektóre dzieci rodzą się ze zbyt krótkim wędzidełkiem językowym. Może to powodować sporo problemów, jak chociażby te związane ze ssaniem, a potem – z mową. Jeśli dziecko dość długo nie mówi, rodzice sądzą, że wystarczy przeciąć to wędzidełko i będzie po sprawie.Nie jest to niestety takie proste. By dziecko zaczęło mówić, potrzeba czasu i ćwiczeń. Natomiast krótkie wędzidełko na pewno mu tego nie ułatwia.

Dla "lajków” można zrobić naprawdę wiele, a potwierdzają to niestety często różne gwiazdki i celebryci. Zdjęcia i filmy, jakie zamieszczają w mediach społecznościowych, czasem bywają aż żenujące – choć wydawać by się mogło, że niewiele może nas w tej kwestii zaskoczyć.Ostatnio uwagę internautów przykuła influencerka znana jako "Mama i Stetoskop”. Włożyła swoje malutkie dziecko do Thermomixa. W mediach zawrzało.

Suplementacja witaminy D3 jest bardzo istotna dla prawidłowego rozwoju dzieci, ale w naszej strefie klimatycznej, przyjmować ją powinni wszyscy, niezależnie od wieku. Przez całą jesień i zimę. A co z wiosną i latem? Wszystko zależy od tego, ile czasu spędzamy na świeżym powietrzu. Pediatra Monika Działowska podkreśla, że w tym przypadku to nie kwestia aktualnej pory roku jest najważniejsza.

Będąc w ciąży, często zastanawiamy się, jak się żyje naszemu dziecku tam, w środku. W naszym brzuchu jest na pewno ciepło i bezpiecznie, ale, z drugiej strony, jest też mokro i ciemno. A w jaki sposób dziecko oddycha? To pytanie zadaje sobie większość przyszłych rodziców, bo to dość tajemnicze. Z jednej strony wiadomo, że dziecko w łonie matki nie oddycha płucami, tylko przy pomocy krwi. Ale na czym dokładnie to polega? 

Rodzice niemowląt z zafascynowaniem obserwują ich rozwój. Każdy nowy etap to powód do dumy i radości. I każdy jest wyczekiwany z niecierpliwością. Kiedy dziecko zacznie się przekręcać na brzuszek? Kiedy uniesie główkę? Kiedy – wreszcie – usiądzie?Warto tu podkreślić, że rozwój jest kwestią indywidualną i każdy maluszek osiąga kolejne “kamienie milowe” we własnym tempie. Nie warto niczego na siłę przyspieszać, bo ”synek, czy córeczka znajomej już umie to, czy tamto”. Wkrótce wszystko się zrówna.

Lśniąca broda u niemowlęcia to standard. Maluszki ślinią się obficie i to normalne, fizjologiczne zjawisko. Czasem wywołują je rosnące zęby, ale przyczyny są też inne. A kiedy ślinienie powinno wreszcie ustać? Rodzice dzieci, które mają już ponad roczek i wciąż się ślinią, zastanawiają się, czy przypadkiem ich dziecko nie ma obniżonego napięcia mięśniowego.

Na charakter dziecka składa się wiele czynników i nie wszystkie zależą od sposobu, w jaki wychowujemy nasze pociechy. Są takie cechy osobnicze, na które po prostu nie mamy wpływu. Jednak to, na jakiego człowieka wyrośnie nasze dziecko, w naprawdę dużej mierze zależy od jego rodziców i warto wziąć sobie to do serca.Jak wyglądają wasze relacje? Często pomagasz maluchowi w codziennych czynnościach? Wyręczasz go? Czy raczej stawiasz na to, by był samodzielny, a kiedy coś mu się nie uda, nie masz oporów przed skrytykowaniem go? Niektóre nasze reakcje są automatyczne i wcale nie musimy mieć złej woli, ale czasem warto się chwilę nad nimi zastanowić. Bo to, jak dziś traktujemy nasze dziecko, może mieć kolosalny wpływ na jego charakter w przyszłości.

W żłobkach i przedszkolach dzieci spędzają większość dnia. Dlatego rodzice, podczas wyboru placówki, robią dokładny rekonesans i – w miarę możliwości – wybierają taką, która będzie im pod wieloma względami odpowiadała.Dla niektórych istotne jest to, by była blisko domu, dla innych, czy wyposażona jest w odpowiednio duży plac zabaw, a jeszcze inni zwracają uwagę na kuchnię. Mało kto zastanawia się nad tym, jakie sprzęty znajdują się w salach.

Niektóre dzieci bawią się same od najmłodszych lat. Inne chcą, by zawsze towarzyszył im rodzic. Nie potrafią wymyślić sobie zajęcia ani zbyt długo skupić  się na jednej rzeczy.Jest to związane zarówno z temperamentem, jak i przyzwyczajeniami. Samodzielna zabawa to umiejętność, którą może zdobyć już dwulatek. Trzeba mu tylko trochę w tym pomóc.

Dla narcyza najważniejszą osobą na świecie jest on sam. Ma do minimum ograniczoną empatię, zwykle też nie odczuwa też poczucie winy. Refleksje na temat własnego postępowania? Nie w tym przypadku. I może sobie taki być, bo ludzie są różni. Choć odpowiednia psychoterapia może być wskazana. Rzecz zaczyna się naprawdę komplikować, gdy narcyz zostaje rodzicem. Nawet jeśli kocha swoje dziecko, wieloma swoimi zachowaniami może mu zrobić, wielką krzywdę. 

Świeżo upieczone mamy są bardzo wrażliwe na punkcie swoich dzieci. Zwracają uwagę na najdrobniejsze szczegóły. A kiedy maluszek płacze, zwykle bardzo się martwią. Wyobrażają sobie, że musi cierpieć, skoro reaguje w sposób tak rozdzierający.Jedne dzieci płaczą więcej, inne mniej. Niektóre wydają się płakać "całymi dniami”, ale czy to jest tak naprawdę możliwe? Czy raczej to nasze subiektywne odczucie? Pamiętajmy też, że płacz jest pierwszą i jedyną formą, w jakiej niemowlęta potrafią komunikować się z otoczeniem. 

Zastanawiasz się nad zakupem hulajnogi dla swojego dziecka? Na początek lepsza będzie trójkołowa, czy może od razu kupić taką "prawdziwą”, na dwóch kółkach? Jeśli masz wątpliwości w tej kwestii, przeczytaj ten artykuł.Wiosną coraz więcej czasu spędzamy na świeżym powietrzu. To też jest najlepszy moment, by pomyśleć o zakupie jakiegoś pojazdu dla naszego dziecka. Gdy maluch już chodzi, może też zacząć jeździć. Dzięki temu na spacerach będzie bardziej mobilny.

Kwestia genetyki w wysokości poziomu IQ jest badania przez prawie 45 lat. Już w latach 80. naukowcy byli zgodni — inteligencję się dziedziczy. Ale jak to przebiega, i co tak naprawdę wpływa na to, że ktoś uczy się łatwiej, a ktoś z trudem?Na te pytania nie znaleziono odpowiedzi. Nie wykryto także genu mądrości, czyli tego, który odpowiada bezpośrednio za dziedziczenie inteligencji. Najnowsze badania jednak trochę nas przybliżają do odpowiedzi na pytanie, co sprawia, że dziecko uczy się lepiej i bardziej efektywnie.

Znasz to uczucie? Sięgasz do torebki z chipsami, raz za razem. Nie wystarczy jeden chrupek, po chwili jego smak przecież przemija. Trzeba jeść kolejny i kolejny, aby cały czas czuć satysfakcję, bo ten najlepszy smak jest podczas jedzenia, a nie tuż po nim. To przekłada się na styl życia, jaki prowadzi dziś większość ludzi, w tym, niestety, dzieci. Przewijają w smartfonie rolki, jedna za drugą. Nie mogą się oderwać, tak je to pochłania, tak im się to podoba. A gdy wreszcie muszą przestać, czują smutek, nudę, dezorientację: "Co teraz?”. To porównanie zgubnych nawyków do jedzenia czipsów nazwano „Teorią Dorito”. Zobacz, jak przedkłada się ona na rodzicielstwo.

Każda mama chciałaby, by jej dziecko zdrowo się rozwijało, prawidłowo przybierało na wadze i zgodnie z "planem” osiągało kolejne umiejętności. Gdy w wieku 3 miesięcy niemowlę nie próbuje jeszcze przekręcać się na boczki, mama zaczyna się niepokoić. A kiedy ma 6 miesięcy i siedzi – jest nieprawdopodobnie z niego dumna.Bywa, że rodzice zachęcają dzieci do robienia czegoś, na co te w gruncie rzeczy są jeszcze za małe. Tak może być w przypadku wspomnianego siadania. Zbyt wczesne usadawianie maluszka, nawet z podparciem, może mu nie posłużyć. Fizjoterapeuci podkreślają, że rozwoju nie należy przyspieszać.

Naukowcy odkryli, kiedy rodzą się najbardziej inteligentne dzieci. To, o który miesiąc chodzi, jest  naprawdę zaskakujące, bo logika nakazywałaby sądzić, że mogłoby być wręcz przeciwnie. Jednak tu w grę wchodzą dość nieoczywiste czynniki.Powodem, dla którego właśnie te, a nie inne dzieci, stają się lepszymi uczniami, może być dieta ich matek. A więc? To od nas w dużej mierze zależy to, jak nasze pociechy będą sobie radzić w szkole.

Często dzieci proszą, by odebrać je z przedszkola nieco wcześniej. Bywa, że jeśli tego rano nie obiecamy, w ogóle nie chcą wyjść z domu. No to się zgadzamy, a potem urywamy się z pracy i biegniemy po naszą pociechę. A ta na nasz widok... robi w tył zwrot i wcale nie chce się ubrać ani założyć butów.Ucieka nam, biega po korytarzu placówki, chowa się. W końcu denerwujemy się, zaczynamy pokrzykiwać. Wtedy w dziecku coś pęka. Ubiera się, ale płacze, chce jeść, ale nie to, co mu dajemy. Chce iść na plac zabaw, ale natychmiast. Nic mu się nie podoba. O co tu chodzi?

Każde dziecko jest inne i w innym momencie zaczyna wypowiadać pierwsze słowa. Są gaduły, którym buzia nie zamyka się niemal od pierwszych urodzin i takie, które z trudem budują zdania w wielu 3 lat. Przeprowadzono wiele badań, z których wynika, jakie czynniki sprzyjają rozwojowi mowy u dziecka. Istnieją też sposoby, które z powodzeniem można wcielić w codzienne życie, by pomóc szkrabowi się komunikować i sprawić, że nieco szybciej zacznie mówić.

Małe niemowlęta miewają wiele problemów z brzuszkiem: zaparcia, ulewania, trudności z oddawaniem gazów. Gdy tak boli, maluszki krzyczą i płaczą i czasem bardzo długo nie da się ich ukoić. Kolka jest nieodłącznym towarzyszem pierwszych miesięcy życia wielu dzieci i trzeba jakoś ją przetrwać. Ale niemowlęta cierpią też czasem na dyschezję jelitową. Czym jest to zaburzenie? Jak je rozpoznać?

Dziecko nie lubi układać klocków, nie chętnie je sztućcami, albo nie potrafi zapinać guzików. To jedne z pierwszych sygnałów, że coś niedobrego dzieje się z małą motoryką. Jeżeli nie zareagujesz w porę, potem będzie dużo gorzej.Mała motoryka odpowiada za wiele czynności, a jej zaburzenia skutkują czymś więcej niż tylko brzydkim pismem. Czym jest motoryka mała, jak rozpoznać jej zaburzenia i jak ją wspierać?

Tym dzieciom i nastolatkom trudno jest się skoncentrować, przez to wiele rzeczy im nie wychodzi. Czasem, same o sobie myślą przez to, że są gorsze. A są to cudowne, często bardzo zdolne i niezwykle kreatywne osoby. W mojej pracy najpiękniejsze jest to, kiedy mogę obserwować, jak dziecko rozkwita, gdy uwierzy w siebie i w to, że wcale nie jest gorsze – mówi Urszula Grzegorczyk, specjalistka pracująca metodą Davisa z dziećmi z ADHD.Zaburzenia skupienia uwagi to bardzo szerokie pojęcie. Kojarzy się z nadpobudliwymi, nadaktywnymi ruchowo dziećmi, ale to część prawdy. Dzieci z ADHD mogą także – pozornie – być bardzo spokojne i wycofane. A w środku aż się im gotuje.

Siedzisz w pociągu, wyglądasz przez okno, patrzysz na drugi pociąg. Nagle silnik rusza, ale ty nie wiesz, czy to ty jedziesz, czy to ten drugi. Znasz to uczucie dezorientacji? Niemal na każdym kroku doświadczają go dyslektycy. Postrzegają świat wielozmysłowo. Jednocześnie widzą, słyszą, czują wiatr na swojej skórze i ciepło światła żarówki. Są wyjątkowo dobrzy w kreatywnym zmienianiu swojej percepcji, aby doświadczać swojej wyobraźni tak, jakby to ona była rzeczywistością.Mają trudności w nauce, ale są niezwykle kreatywnymi, zdolnymi i pomysłowymi ludźmi, o otwartym umyśle i niesamowitej wyobraźni przestrzennej. Dyslektyk umie postrzegać sytuacje z różnych perspektyw i znajdować niestandardowe rozwiązania. Mało tego. Dysleksję można dodać sobie w CV jako dodatkową umiejętność. Istnieją innowacyjne firmy, które wyszukują pracowników właśnie wśród dyslektyków!

Dzieci ją uwielbiają, ale i dorośli nie bez przyjemności ugniatają kawałki masy plastycznej. Jest taka miękka, elastyczna, kolorowa, czasem nawet pachnąca. Może się rozciągać, albo znienacka pękać. Pobudza wyobraźnię, uruchamia niemal wszystkie zmysły.Plasteliny, modeliny, piankoliny, ciastoliny, gliny, slime'y i wiele, wiele innych. Sklepowe półki aż uginają się od tych mas. Jest w czym przebierać! I warto to robić, bo ugniatanie ma moc. Nie chodzi tylko o fajną zabawę – ale także o terapię.

Robimy za dzieci prace na plastykę, nosimy za nimi tornistry, nie pozwalamy kroić nożem chleba – więc jak mają przekonać się o tym, czy dają radę? Skąd mają dowiedzieć się czegoś o swojej sprawczości? To z tego – między innymi – może później wynikać ich brak wiary we własne możliwości.O tym, jak wspierać dziecko, które w siebie nie wierzy i jak pomóc mu wydobyć swój potencjał – bo każdy jakiś ma – rozmawiam z Joanną Sadzik, certyfikowanym trenerem szkoły dla rodziców, menedżerem, mamą dwójki już dorosłych dzieci i prezeską Akademii Przyszłości. 

Noworodki są fascynujące. Dopiero były w brzuchu! Z każdym dniem poznają świat zewnętrzny, a my – poznajemy je. Przyglądamy się im, dotykamy je, wąchamy. Często równolegle do tego zachwytu kiełkują w nas różne ziarenka niepokoju. Pojawia się mnóstwo pytań: Czy moje dziecko na pewno dobrze się czuje? Czy jest zdrowe? Czy mnie widzi, słyszy? Albo – dlaczego tak podkurcza nóżki, zaciska piąstki? Przyjrzyjmy się temu ostatniemu zjawisku.

„Fajnie było w przedszkolu? Tak, oglądaliśmy bajkę!”. Nie raz i nie dwa słyszałam to od moich dzieci. Dziś oglądanie telewizji w przedszkolu to norma. Pomimo tego, co powtarza każdy psycholog i co sami wiemy na temat wpływu ekranów na rozwój mózgu dziecka. Może to jest znak czasów. Może nie ma sensu się z tym spierać. Wiele wskazuje na to, że coraz więcej rodziców wychodzi z podobnego założenia. Również panie przedszkolanki, które zamiast pobawić się z dziećmi lub poczytać im książki, po prostu wciskają guzik na pilocie. 

Kiedy wreszcie powie pierwsze słowo i co to będzie, niecierpliwi się wielu rodziców. Czy powie mama, czy tata? Pierwsze słowa dziecka wywołują łzy wzruszenia u rodziców, ale czasem mogą zadziwić.Rozwój mowy trwa długo i przechodzi kilka etapów. Gdy dziecko zaczyna świadomie wypowiadać pierwsze słowa, właściwie przestaje już być niemowlakiem (niemowlę, to dziecko, które nie mówi).