Dziecko
Ból z tyłu głowy, który pojawia się w okolicy potylicy, jest podrażnieniem struktur anatomicznych, dotykającym takie obszary jak: nerwy czaszkowe i rdzeniowe, naczynia tętnicze, zatoki żylne, gałki oczne, zatoki przynosowe, ucho środkowe, zęby czy mięśnie. Najczęściej są symptomami infekcji, wskazują na wysokie ciśnienie czy nieprawidłowy tryb życia, bądź są wynikiem wypadku, aczkolwiek mogą również zwiastować poważniejszą chorobę. Niekiedy sam ból udaje się wyeliminować domowymi sposobami lub lekami, jednakże w momencie pojawienia się innych objawów warto skonsultować się z lekarzem, który po rozpoznaniu ewentualnej choroby, wdroży odpowiednie leczenie.
Eozynocyty, nazywane inaczej eozynofiliami, granucylotami kwasochłonnymi, krwinkami kwasochłonnymi czy EOS, to rodzaj białych krwinek, czyli leukocytów. Ich nazwa „eozyny” pochodzi od czerwonego barwnika, który barwi je podczas oznaczania. W skład leukocytów poza eozynocytami wchodzą: monocyty, limfocyty, bazofilie (granulocyty zasadochłonne) oraz neutrofilie (granulocyty obojętnochłonne) i wszystkie są podstawą układu odpornościowego człowieka, w którym pełnią bardzo ważną funkcję. Odpowiadają za wytworzenie odpowiedzi immunologicznej i chronią organizm przed szkodliwymi białkami endogennymi, czyli pasożytami, bakteriami oraz wirusami. W sytuacji pojawienia się infekcji bądź alergii uaktywniają się i unicestwiają niebezpieczne białka. Eozynocyty powstają w szpiku kostnym z komórek macierzystych, następnie docierają do krwiobiegu i ostatecznie lokują się w tkankach układu pokarmowego lub oddechowego.
Mózgowe porażenie dziecięce jest zestawem zaburzeń ruchowych i postawy, które są spowodowane uszkodzeniem mózgu, występującym w okresie życia płodowego, podczas porodu lub bezpośrednio po nim. Najczęściej rozwija się pomiędzy 26. a 34. tygodniem ciąży. Mózgowe porażenie dziecięce statystycznie zdarza się dwojgu z 1000 urodzonych dzieci. Przeważnie przejawia się w jednej z trzech form: spastycznego porażenia mózgowego, które dotyka największy odsetek dzieci i jest związane z potężnym napięciem mięśniowym; dyskinetycznego porażenia mózgowego, które przejawia się zmiennym napięciem mięśni oraz atetyczno-hipotonicznego porażenia mózgowego, które charakteryzuje się niskim napięciem mięśniowym. Mózgowe porażenie dziecięce objawia się uszkodzeniami narządów ruchu w zależności od umiejscowienia. Diplegia, występująca u dzieci najczęściej, jest porażeniem wszystkich kończyn. Tetraplegia to najcięższe porażenie czterech kończyn, obejmujących zarówno mięśnie rąk i nóg, jak również karku i tułowia. Pojawiająca się najrzadziej triplegia charakteryzuje się porażeniem trzech kończyn. Hemiplegia jest drugą najczęściej występująca formą porażenia i dotyczy porażenia jednej połowy ciała, z kolei monoplegia oznacza porażenie jednej kończyny i podobnie jak triplegia, nie zdarza się zbyt często.
Plamienie charakteryzuje się niewielką ilością wydzieliny wydalanej z pochwy w kolorze jasnoczerwonym lub ciemnoczerwonym, przypominającym już kolor brązowy. Może wystąpić zarówno przed miesiączką jak i po niej. Cykl menstruacyjny kobiety trwa przeważnie 28 dni. Rozpoczyna go pojawienie się miesiączki, która trwa przeważnie od czterech do siedmiu dni. Długość trwania cyklu jest indywidualnie uwarunkowana przez organizm każdej kobiety. W trakcie miesiączki następuje złuszczenie nabłonka macicy, przez co następuje proces krwawienia. Plamienie poza okresem pojawia się dość często i nie zawsze musi być oznaką niebezpieczeństwa. Warto jednak każdy przypadek skonsultować z ginekologiem, gdyż przyczyn krwawienia poza miesiączką jest całkiem sporo, a każda ma inne podłoże.
Potrzeba ssania jest naturalnym procesem, który można zaobserwować już w trakcie życia płodowego. Nie raz na badaniu ultrasonograficznym przyszli rodzice mogą zobaczyć swojego maluszka, ssącego kciuk. Gdy noworodek przychodzi na świat a mama przykłada go do swojego serca, maluszek instynktownie zaczyna ssać pierś, co daje mu poczucie ogromnej więzi emocjonalnej z mamą, przejawiającej się w odczuciu bezpieczeństwa i bliskości. Jednakże potrzeba ssania u maluszków jest tak silna, że nie uda się jej zaspokoić wyłącznie piersią mamy. Niekiedy noworodek sam potrafi zaspokoić swoje odruchy ssania za pomocą kciuka, aczkolwiek w perspektywie czasu taka opcja zdecydowanie mu nie służy. Po pierwsze – gdy maluszek przyzwyczai się do tego nawyku bardzo trudno będzie go od niego oduczyć, a po drugie długotrwałe ssanie kciuka może przyczyniać się do nieprawidłowości w zgryzie noworodka, co może skutkować pojawieniem się wielu podrażnień a nawet zmian skórnych. Z tego względu zdecydowanie częściej rodzice decydują się na zakup smoczka, który poza podstawą funkcją spełnia jeszcze szereg innych – pozwala na uspokojenie i wyciszenie maluszka, który rozdrażnieniem wyraża swój ból i towarzyszące mu w danej chwili emocje, dzięki czemu pozwala je zaspokajać, a dodatkowo ułatwia zasypianie.
Toksoplazmoza jest powszechnie znaną chorobą zakaźną, wywołaną przez zarażenie pierwotniakiem Toxoplasma gondii, której żywicielami są ludzie i zwierzęta. Choroba jest o tyle trudna do zidentyfikowania, że nie niesie za sobą znaczących objawów. Niekiedy mogą towarzyszyć jej gorączka, powiększone węzły chłonne, bóle stawów czy objawy charakterystyczne, jak przy wystąpieniu grypy. Jednakże w większości przypadków chorobę przechodzi się bezobjawowo. Jej zidentyfikowanie nie jest więc łatwym zadaniem, zwłaszcza że pomimo sporego odsetku osób zakażonych niewiele osób faktycznie choruje. Zdecydowana większość jest nosicielami. Po wejściu w interakcję z innymi groźnymi chorobami, jak zakażenia wirusem HIV czy w przypadku nowotworów, może stwarzać to ryzyko poważnych powikłań, a mianowicie: zapalenia mózgu oraz opon mózgowych, płuc lub wątroby, mięśnia sercowego, a także niedokrwistości czy kłopotów z widzeniem. Toksoplazmoza jest również szczególnie niebezpieczna dla kobiet ciężarnych, które posiadają obniżoną odporność i nie wytwarzają przeciwciał zwalczających tę chorobę. Zarażenie w pierwszym trymestrze ciąży może zakończyć się poronieniem lub zgonem wewnątrzmacicznym, z kolei w drugim trymestrze może powodować wady układu nerwowego (małogłowie, wodogłowie) bądź oka (zapalenie spojówki), zaś w trzecim trymestrze – anemię lub wręcz przeciwnie – zwiększoną wątrobę.
Zespół Downa jest chorobą genetyczną przejawiającą się w postaci kolejnego chromosomu 21. Przy 21. parze chromosomów może pojawić się zarówno cały dodatkowo chromosom, jak również jego fragment. Szacuje się, że na świat przychodzi średnio jedno dziecko z zespołem Downa na 800 zdrowych urodzeń. Jednakże w perspektywie badań prenatalnych prawdopodobieństwo wystąpienia u płodu zespołu Downa jest o wiele większe. Ponad połowa ciąż z obecnością dodatkowego chromosomu kończy się samoistnym poronieniem. Z punktu widzenia genetyki rozróżnia się trzy rodzaje zespołu Downa: prostą regularną trisomię 21 chromosomu, co oznacza obecność dodatkowego chromosomu we wszystkich komórkach organizmu; trisomię 21 chromosomu mozaikową, gdzie dodatkowy 21 chromosom jest ulokowany tylko w części komórek organizmu, a pozostałe posiadają poprawny kariotyp; trisomię 21 chromosomu typu translokacyjnego, czyli dodatkowy 21 chromosom, który jest połączony z innym chromosomem.
Zielona herbata została okryta w Chinach wiele tysięcy lat temu. Pochodzi z tego samego szczepu rośliny co czarna herbata, jednak posiada odmienny sposób produkcji. Jej liście są przeznaczone bezpośrednio do spożycia, z kolei liście czarnej herbaty przechodzą proces fermentacji, podczas którego zmieniają swój kolor. W związku z tym jej naturalne liście cechuje wysoka zawartość antyoksydantów i polifenoli. Zielona herbata jest zalecana w przypadku odchudzania, kontroli ciśnienia krwi oraz w trackie sytuacji stresowych. Dodatkowo ochrania organizm przed szkodliwym działaniem promieniowania i różnych zanieczyszczeń, a także wzmacnia zęby i kości oraz zmniejsza lepkość krwi. Pomaga regulować odpowiedni poziom cukru i insuliny we krwi, chroni przed poparzeniami słonecznymi i zapobiega powstawaniu raka skóry i innych nowotworów oraz służy zmniejszeniu poziomu cholesterolu. Pomimo szeregu pozytywnych właściwości kobiety ciężarne często zastanawiają się, czy w swojej diecie powinny uwzględniać właśnie ten trunek.
Na myśl o badaniu przy pomocy USG transwaginalnego wiele kobiet dostaje przysłowiowej gęsiej skórki, nie cieszy się ono dobrą sławą ze względu na doświadczenia i opisy wielu pacjentek. Prawdopodobnie miały one pecha trafić na nie do końca umiejętnie posługującego się narzędziem lekarza. Poprawnie wykonane USG transwaginalne nie powinno bowiem powodować dyskomfortu u pacjentki. Pozostaje jednak pytanie – co właściwie warto wiedzieć o tym badaniu?
Oczywiście nie wszyscy mogą jeść miód, zalecenia mówią, żeby nie włączać go do diety dziecka przed ukończeniem 1 roku życia, w głowach wielu ciężarnych pojawia się zatem słuszne z logicznego punktu widzenia pytanie – czy podczas ciąży jedzenie miodu nie zaszkodzi dziecku? Co trzeba wiedzieć o miodzie, jeśli spodziewamy się dziecka?
Wytyczne odnośnie stosowania kwasu acetylosalicylowego przez kobiety ciężarne przez długi okres były jasne – jest to niewskazane, powinno się tego unikać, może spowodować nieodwracalne uszkodzenia płodu czy zamknięcie przewodu Botalla (ten odpowiedzialny jest za warunkowanie krążenia krwi z ominięciem nieużywanych jeszcze płuc w ciele dziecka – powiedzieć, że jego zamknięcie jest niepożądane, to powiedzieć stanowczo za mało). Najnowsze badania oraz wytyczne pokazują jednak, że w określonych przypadkach stosowanie kwasu acetylosalicylowego może przynieść pozytywne skutki dla ciężarnej. Co zatem warto wiedzieć o tym popularnym składniku tak wielu leków?
A nadejdzie dzień, w którym wróci. Warto być do tego wcześniej przygotowanym, bo dzieci w wieku przedszkolnym chorują regularnie, a same przedszkola temu w pewien sposób sprzyjają.
Bilans dziecka to badanie lekarskie, które ma na celu przeprowadzenie kompleksowej kontroli stanu zdrowia dziecka i szybkie wyłapanie ewentualnych nieprawidłowości w rozwoju. Bilanse przeprowadzane są zgodnie z kalendarzem bilansów, a ich obligatoryjny charakter wynika z dwóch aktów prawnych (rozporządzenia ministra zdrowia z 21.12.2004 oraz rozporządzenie ministra zdrowia z 28.08.2009).Bilanse zdrowia dzieci mogą być też doskonałym źródłem wiedzy statystycznej odnośnie występowania konkretnych chorób i zaburzeń w określonej populacji. W normalnym trybie postępowania, nie licząc bilansu noworodkowego, dziecko ma wykonywane 8 bilansów do momentu uzyskania pełnoletności. Jak wygląda pełen kalendarz i czego dotyczą poszczególne bilanse?
