Dziecko

32. tydzień ciąży to początek jej 8. miesiąca. Jesteśmy prawie w połowie ostatniego, trzeciego trymestru. Dziecko w brzuchu mamy osiągnęło wagę około 1.7 kilograma i długość 42-43 centymetrów. Co jeszcze dzieje się na tym etapie?

33. tydzień to połowa trzeciego trymestru i zarazem połowa ósmego miesiąca ciąży. Dziecko powinno już ważyć około 1,9 kilograma, a jego długość powinna wynosić około 44 centymetrów.

34. tydzień ciąży, połowa trzeciego trymestru. Na tym etapie życia płodowego rozmiary dziecka to w przybliżeniu (ponieważ od pewnego czasu przyrosty masy są sprawą dość indywidualną) 2150 gramów wagi i 45 cm długości.

35. tydzień to 8. miesiąc ciąży, druga połowa ostatniego – trzeciego trymestru. Malec na tym etapie waży mniej więcej 2.3 – 2.5 kg a jego długość to około 45-47 centymetrów.

37. tydzień ciąży to środek ostatniego, trzeciego trymestru ciąży, 9. miesiąc. Stosując sportowy żargon można by powiedzieć ostatni podbieg przed metą. Dobrze by było, gdyby na tym podbiegu przyszła mama znalazła możliwie jak najwięcej czasu na regenerację.

Twój bobas już właściwie się nie powiększa. Waga dziecka w 39. tygodniu ciąży waha się zazwyczaj między 3 a 3,5 kg, czasem dziecko waży nawet więcej. Masa ciała jest w dużej mierze kwestią indywidualną. Długość dziecka wynosi od 48 do 53 centymetrów.

40. tydzień to 9. miesiąc ciąży, sam koniec trzeciego trymestru, do zapłodnienia doszło 38 tygodni temu. Dziecko w brzuchu ma już około 55-60 cm długości w waży ok 3500 gramów – chociaż to dane mocno uśrednione, ponieważ od dłuższego już czasu zarówno długość dziecka jak i waga zmieniała się bardzo indywidualnie.

Dziecko osiągnęło już masę i długość urodzeniową. Będą to bardzo indywidualne parametry, ale powinny mieścić się w przedziale 52-58 centymetrów długości i 2800-3700 gramów wagi.

Mówiąc o chorobach i dolegliwościach automatycznie tworzymy podział. Choroby wywoływane są przez wirusy, bakterie, grzyby, są dziedziczne lub uwarunkowane genetycznie. Dolegliwości wynikają raczej z samego faktu bycia w ciąży i wiążą się ze zmianami hormonalnymi, ale nie chorobowymi jakie ciąża przynosi.

Nauka jest na szczęście nieczuła na ludowe gusła. Powszechnie dostępna wiedza na temat zmian w gospodarce hormonalnej, ale i innych aspektów ciąży daje nam możliwość zweryfikowania wiedzy na temat tego, co odpowiada za zmiany w urodzie kobiety i co należy zrobić, żeby o nią zadbać.

Oddziały patologii ciąży to wbrew wyobrażeniom niektórych spodziewających się dziecka mam (a także i ojców) nie szpitalne „umieralnie” dla kobiet z dziećmi, a miejsca, gdzie możliwe jest zapewnienie ciężarnym możliwie najwyższego standardu opieki medycznej w przypadku, gdy z ciążą nie wszystko przebiega pomyślnie. Zazwyczaj na oddziałach patologii ciąży pracuje najbardziej wykwalifikowany personel medyczny, niedostępny w innych placówkach.

Oczywiście nie będziemy się rozdrabniać na sprawy tak oczywiste jak rozmawianie przez telefon czy czytanie, bo lista byłaby długości mniej więcej równika, ale warto spojrzeć na kilka rzeczy, które bywają kontrowersyjne w opinii wielu osób.

Wraz z rozwojem wiedzy lekarzy o nowych technikach przeprowadzania zabiegów, na rynku zaczęły pojawiać się coraz nowsze sprzęty diagnostyczne, które stworzyły szereg możliwości leczenia nietypowych schorzeń. Dzięki badaniom prenatalnym już na wczesnym etapie ciąży istnieje możliwość wykrycia nietypowych wad genetycznych i rozwojowych, które można leczyć w łonie matki. Jednakże lekarze decydują się na takie zabiegi tylko wtedy, gdy są w stanie stwierdzić, że operacja się powiedzie, a sam zabieg nie zaszkodzi ani matce ani dziecku. Większość wad i deformacji lekarze są w stanie dostrzec na badaniach ultrasonograficznych (USG) płodu. Operacje są przeprowadzane za pomocą dwóch metod, a mianowicie poprzez wewnątrzmaciczną chirurgię otwartą lub endoskopowo, dzięki umieszczeniu w ciele pacjentki specjalnej sondy, pozwalającej oświetlić wnętrze organizmu. Metoda endoskopowa jest mniej inwazyjna, aczkolwiek wymaga niezwykłej precyzyjności ze strony lekarzy. Operacje najczęściej przeprowadza się pomiędzy 22. a 27. tygodniem ciąży, ponieważ wykonywanie ich we wcześniejszym terminie jest niewskazane.

Naturalne planowanie rodziny, nazywane skrótowo NPR, to świadoma i zgodna decyzja partnerów na współżycie seksualne, uwarunkowane naturalnym cyklem biologicznym kobiety, który składa się z trzech faz: niepłodności przedowulacyjnej, płodności oraz niepłodności poowulacyjnej. Ta metoda jest z jednej strony naturalną formą zaplanowania wyczekiwanej ciąży, zaś z drugiej opiera się na naturalnej antykoncepcji, która nie wymaga korzystania z prezerwatyw, tabletek czy plastrów antykoncepcyjnych, ingerujących w cykl kobiety. NPR wiąże się z abstynencją seksualną partnerów, uzależnioną od cyklu menstruacyjnego kobiety i przypadających w tym okresie dni płodnych. Najczęściej owulacja wypada czternastego dnia cyklu, gdzie za pierwszy dzień uznaje się termin, kiedy pojawia się pierwsze krwawienie miesiączkowe. W tym czasie komórka jajowa zachowuje swoją żywotność od jednego do dwóch dni, jednakże dzięki plemnikom, które żyją dłużej do zapłodnienia może dojść przez cały okres dni płodnych, liczący od pięciu do sześciu dni. Decydując się na tą metodę partnerzy muszą wykazać się pełną akceptacją i zrozumieniem dla sił natury.

Selektywna rizotomia tylna, nazywana inaczej selektywną rizotomią grzbietową, w skrócie SRD, jest zabiegiem neurochirurgicznym, który opiera się na przecięciu nerwów grzbietowych rdzeniowych, których mięśnie są objęte spastycznością. Leczenie ma na celu złagodzenie objawów, towarzszących chorującym na schorzenia układu nerwowo-mięśniowego, między innymi na dziecięce porażenie mózgowe. U chorych spastyczność przejawia się sztywnością mięśni, głównie ramion, nóg czy tułowia, która uniemożliwia sprawne poruszanie się, a niekiedy nawet nie pozwala na wykonanie żadnego ruchu. Spastyczność skutkuje zahamowaniem rozwoju mięśni, którym często towarzyszy ból, a także powoduje trwałe deformacje kości, dlatego jest szczególnie niebezpieczna u małych dzieci. Wykrycie spastyczności w młodym wieku może znacząco ograniczyć, a niekiedy nawet wyeliminować rozwój spastyczności.

Siatkówczak jest wewnątrzgałkowym nowotworem złośliwym występującym głównie u maluchów poniżej piątego roku życia. Pojawia się na skutek mutacji genu dezaktywującego kopię genu supresorowyego RB1, kodującego białko, w postaci guza, wywodzącego się z pierwotnych komórek siatkówki. Nieleczony siatkówczak powoduje przerzuty, które mogą skutkować śmiercią dziecka. Statystycznie nowotwór złośliwy pojawia się u jednego dziecka na piętnaście tysięcy urodzeń. W ponad 60% przypadków guz obejmuje jedno oko i dotyczy maluchów w drugim roku życia. Postać obustronną, czyli w dwóch gałkach ocznych, najczęściej obserwuje się u noworodków i klasyfikuje się ją jako wadę wrodzoną.

Test potrójny jest nieinwazyjnym badaniem prenatalnym, pozwalającym na określenie ryzyka wystąpienia nieprawidłowości i wad chromosomowych (trisomii) u płodu, w tym: zespołu Downa (trisomii 21), zespołu Edwardsa (trisomii 18), zespołu Turnera (całkowitego lub częściowego braku jednego z chromosomów X), uropatii zaporowych (problemu odpływu moczu z pęcherza, powodującego poważne uszkodzenie nerek) oraz wad cewy nerwowej (bezmózgowia czy rozszczepu kręgosłupa). Test potrójny nie określa zespołu Patau (trisomii 13). Celem badania jest oznaczenie poziomu trzech parametrów: alfa-fetoproteiny (AFP), całkowitej gonadotropiny kosmówkowej (beta-hCG) oraz wolnego estriolu (uE3).